ՍՈՒՐԲ ԾՆՆԴՅԱՆ ԵՎ ԱՍՏՎԱԾՀԱՅՏՆՈՒԹՅԱՆ ՏՈՆԸ ՏԱՎՈՒՇԻ ԹԵՄՈՒՄ
Ավետի՜ս
Քրիստոս Ծնավ և Հայտնեցավ,
Օրհնյալ է Հայտնությունը Քրիստոսի,
Մեզ և ձեզ մե՜ծ ավետիս։
Հունվարի 6-ին Հայ Եկեղեցին տոնում է Սուրբ Ծնունդն ու Աստվածհայտնությունը:
Քրիստոս Հոդանան գետում մկրտվեց Հովհաննես Մկրտչի կողմից, այդ պահին երկնքից հնչեց ձայնը. «Սա է իմ սիրելի որդին, որ ունի իմ ողջ բարեհաճությունը»: Հենց այս սուրբգրային դրվագն ենք անվանում Երկրորդ Աստվածհայտնություն:
Հունվարի 6-ին` Պատարագի ավարտին կատարվող Ջրօրհնեքի արարողությունը խորհրդանշում է Հիսուս Քրիստոսի մկրտությունը, իսկ խաչը ջրի մեջ իջեցնելը՝ Քրիստոսի մտնելը Հորդանան գետ:
Պատարագիչը խաչով, ապա մյուռոնով օրհնում է ջուրը և հավատացյալներն այդ ջրից տուն են տանում, որպես օրհնություն ու բուժիչ դեղ հիվանդների համար: Այնուհետև քահանան այցելում է հավատացյալների տներն` ավետելու Հիսուս Քրիստոսի Ծնունդը: Այստեղից էլ առաջացել է Տնօրհնեքի կարգը:
Եկեղեցու հայրերի հաստատած կանոնների համաձայն` Ջրօրհնեքի ժամանակ ընտրվում է կնքահայր` խաչքավոր: Ջրօրհնեքից հետո խաչքավորը, խաչը ջրից հանելով, տանում է իր տուն:
Խաչքավոր ընտրվում են եկեղեցու համայնքից: Ընտրվում է այն անձը, ով աչքի է ընկել համայնքի կյամքում իր ավանդով, նախանձախնդրությամբ:
Խաչքավորը ներկայացնում է Հովհաննես Մկրտչի խորհուրդը: