Նորություններ
Մեկ օր սահմանապահ զորամասում:Տավուշի թեմում այսօր հյուր էին Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի ուսանողները:
Տավուշի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ Բագրատ Սրբազանի հայրական օրհնությամբ ու առաջնորդությամբ Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի ուսանողներն այսօր Տավուշում էին:
Երիտասարդներն իրենց երգ ու պարով զինվորների օրն իսկական տոն դարձրեցին:-Սահմանապահ զորամաս մտնելով «Երբեք չպարտվելու զգացողություն ենք ունենում», նշում էին ուսանողները: Անխոցելիություն, հզորություն, ամրություն, հաղթանակի զգացողություն, սա ամենաքիչն է, որ երբևէ կարելի է հանդիպել Տավուշի սահմանապահ ժողովրդի ու զինվորների շրջանում:
Զորամասում անցկացրած հաղթական պահերից հետո երիտասարդներն իրենց օրն ամփոփեցին ՀՀ հյուսիս-արևելյան պատմամշակութային ամենագողոցիկ կոթողներից մեկում՝ Նոր Վարագավանքում հնչեցրած աղոթքներով:
Զորամասի հոգևոր սպասավոր բարեշնորհ Սմբատ Սարկավագը երիտասարդներին ծանոթացրեց զինվորների առօրյային ու զորամասի առանձնահատկություններին: Մարզում ուսանողներին միացան նաև Տավուշի թեմի երիտասարդաց միության անդամները:
Վերջում Տավուշի թեմի առաջնորդն ամփոփեց այցը՝ շնորհավորելով երիտասարդրներին ու զինվորների հաղթական ամսի, հաղթական տոների ու Շուշիի ազատագրման տոնի առթիվ:
Մեկ օր սահմանապահ զորամասում:Տավուշի թեմում այսօր հյուր էին Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի ուսանողները:
Տավուշի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ Բագրատ Սրբազանի հայրական օրհնությամբ ու առաջնորդությամբ Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայի ուսանողներն այսօր Տավուշում էին:
Երիտասարդներն իրենց երգ ու պարով զինվորների օրն իսկական տոն դարձրեցին:-Սահմանապահ զորամաս մտնելով «Երբեք չպարտվելու զգացողություն ենք ունենում», նշում էին ուսանողները: Անխոցելիություն, հզորություն, ամրություն, հաղթանակի զգացողություն, սա ամենաքիչն է, որ երբևէ կարելի է հանդիպել Տավուշի սահմանապահ ժողովրդի ու զինվորների շրջանում:
Զորամասում անցկացրած հաղթական պահերից հետո երիտասարդներն իրենց օրն ամփոփեցին ՀՀ հյուսիս-արևելյան պատմամշակութային ամենագողոցիկ կոթողներից մեկում՝ Նոր Վարագավանքում հնչեցրած աղոթքներով:
Զորամասի հոգևոր սպասավոր բարեշնորհ Սմբատ Սարկավագը երիտասարդներին ծանոթացրեց զինվորների առօրյային ու զորամասի առանձնահատկություններին: Մարզում ուսանողներին միացան նաև Տավուշի թեմի երիտասարդաց միության անդամները:
Վերջում Տավուշի թեմի առաջնորդն ամփոփեց այցը՝ շնորհավորելով երիտասարդրներին ու զինվորների հաղթական ամսի, հաղթական տոների ու Շուշիի ազատագրման տոնի առթիվ:
Ապրիլի 23-ին Տավուշում մարդասիրության ու հայրենասիրության բաց դաս էր:
Տավուշում այսօր տեղի ունեցավ Հայոց Ցեղասպանությունից 110,000 հայ որբերին փրկած դանիացի միսիոներուհի Մարիա Յակոբսենի մահվան 55-րդ տարելիցին և ցեղասպանության նահատակ սուրբերի հիշատակին նվիրված միջոցառում:
Տավուշի թեմի առաջնորդ Տ. Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի առաջնորդությամբ տեղի ունեցավ Իջևան քաղաքի Սուրբ նահատակաց բաց խորանի սուրբ սեղանի օծումը, որն Իջևան քաղաքում Եղեռնի զոհերի հիշատակը հավերժացնող գլխավոր խորհրդանիշն է:
Խորանը կառուցվել է 2014թ՝ հովանավորությամբ մոսկվաբնակ իջևանցի եղբայրներ Արմեն և Արտակ Իսկանդարյանների: Ճարտարապետ-նախագծողներն են Տավուշի նախկին մարզպետ Արմեն Ղուլարյանը և մարզի ճարտարապետ Միսակ Մելքումյանը:
Միջոցառումը շարունակվեց ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղում՝ Հայաստանում Մարի Յակոբսենին նվիրված միակ հուշարձանի մոտ, որը զետեղված է ԵՊՀ ԻՄ բակում: Միջոցառմանը մասնակցում էին համալսարանի պրոֆեսորադասախոսական կազմը և ուսանողները՝ ռեկտոր Սամվել առաքելյանի գլխավորությամբ, Տավուշի թեմի հոգևոր դասը, Դանիայի թագավորության հյուպատոսության ներկայացուցիչներ՝ Պատվավոր հյուպատոս Պարոն Գագիկ Գյուլբուդաղյանի գլխավորությամբ, Դանիական Հայկական բարեգործական առաքելությունը՝ ղեկավար Նանե Խաչատրյանի գլխավորությամբ և այլք:
1882 թ. ծնված Մարիա Յակոբսենը Օսմանյան կայսրության տարածքում 1890-ականներին իրագործված համիդյան ջարդերի մասին տեղեկանում է պատանի տարիքում, ինչից հետո բուժքույրության դասընթացներ ավարտելով՝ համալրում «Կանանց առաքելության աշխատողներ» (Kvindelige Missions Arbejdere (KMA)) կազմակերպության շարքերը և ուղևորվում Թուրքիա։ Նա առաջինն էր գթության քույրերից, ով հասավ Խարբերդ. դա համընկավ իր 24-ամյակի հետ։ Դեռ նոր էր անցել գործի, երբ տեղի բժիշկները նրան արդեն անվանում էին «փրկության հրեշտակ»։ Թեպետ նրա համար ծանր էր բարձրադիր վայրերում աշխատելն ու երկար ճանապարհ կտրելը, դա ոչինչ էր 1915-ին սկսվածի համեմատ։
Ցեղասպանության ալիքը հազարավոր երեխաների բերեց նրա մոտ։ Նա միանձնյա ստանձնեց հիվանդանոցում տեղավորված հազարավոր որբերի խնամքը, երբ պատերազմին Միացյալ Նահանգների ներգարվման հետևանքով ամերիկյան անձնակազմն ստիպված եղավ լքել կայսրության տարածքը: Ինչ-որ մի պահի Յակոբսենը կերակուր էր տալիս օրական 4500 երեխայի։ Չափազանց դժվար է կարդալ այդ օրերի մասին նրա հուշերը. «Ես կարծում էի՝ այլևս երբեք չեմ ժպտա»,- գրում է Մարիան՝ պատմելով տեղի պակասիպատճառով մի տղայի մերժելու մասին, որին հետո գտան սովից մեռած։ «Սիրտս կտոր-կտոր էր եղել»,- պատմում է նա՝ նկարագրելով մի դեպք, երբ ոստիկանները, որոնք նաև մասնակցում էին հայերի հետապնդումներին, իր դուռն են բերում պատառոտված ոտքերով ու մերկ մի փոքրիկ աղջնակի։
Տեղեկանալով, որ Մերձավոր Արևելքի Նպաստամատույցը (Near East Relief) ձեռնարկել է 110,000 երեխաների Թուրքիայից տարհանելու գործը՝ Մարիան, վտանգը մի կողմ թողած, շտապ վերադառնում է Մերձավոր Արևելք և սկսում զբաղվել որբահավաքությամբ։ Թուրքիա մուտքի արտոնագիր չստանալով՝ նա ուղևորվում է Լիբանան և շուտով հիմնում հետագայում մոտ 200 հայ երեխա պատսպարած «Թռչնոց բույն» որբանոցը. Մարիայից մշտապես քաղցրավենիք խնդրող երեխաները նրան հիշեցնում են ձվից նոր դուրս եկած քաղցած թռչնակների։
Այցելուները պատմում են, որ «Թռչնոց բույնն» ավելի շատ դպրոց էր, քան որբանոց, անթերի մաքուր էր ու կարգապահ, երեխաները դաս էին սովորում, իսկ աղջիկները՝ նաև հմտանում ասեղնագործության նրբություններում։ Զարմանալի է, բայց հաստատությունը գործել է նաև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին: 1950 թ. Յակոբսենը դարձավ առաջին կինը, ով մարդասիրական աշխատանքի համար պարգևատրեց Դանիայի թագավորության ոսկե մեդալով։ Մարիան վերջին անգամ հայրենիք է այցելել 1957 թ., իսկ մահացել է 1960 թ., «Թռչնոց բույն» որբանոցում։ Իր ցանկությամբ՝ աճյունն ամփոփվել է որբանոցի բակում։
-Հնարավոր է այստեղ հավաքված մարդկանց մեջ լինեն նրանք, ովքեր Մարիա Յակոբսենի ցանած ծիլերի արդյունքն են, նրա ծոռներն են, խոսքի մեջ նշեց ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի տնօրեն Ս.Առաքելյանը: Նաև հավելեց,- Մարիա Յակոբսենի փրկած յուրաքանչյուր մանուկ մի երևույթ է, մի ընտանիք է, մի օջախ:
Դանիայի թագավորության հյուպատոսությունը Պատվավոր հյուպատոս Պարոն Գագիկ Գյուլբուդաղյանի գլխավորությամբ Մարիա Յակոբսենի գերեզմանից հող էր բերել ԵՊՀ ԻՄ, համալսարանականները խոստացան, որ այդ հողն իրենց համար սրբազան մասունք կդառնա:
ԵՊՀ իջևանի մասնաճյուղում սահմանվելու է Մարիա Յակոբսենի անվան կրթաթոշակ այն ուսանողների համար, ովքեր աչքի կընկնեն բարեգթությամբ, բարեսրտությամբ և միջավայրի նկատմամբ բարի ցանկություններով:
Միջոցառման շրջանակներում տեղի ունեցավ նաև Մարիա Յակոբսենին նվիրված ֆիլմի և անձնական իրերի ցուցադրություն:
Միջոցառումն ավարտին Դանիական Հայկական բարեգործական առաքելությունը՝ ղեկավար Նանե Խաչատրյանն ընթերցեց Մարիա Յակոբսենի աղոթքների գլխավոր հիշատակությունը «Տեր Աստված, թող այս մանուկները փուչիկի պայթյունից ավելի ուժեղ ձայն չլսեն»:
Տավուշի թեմի առաջնորդի օրհնությամբ և պատգամով փակվեց հիշարժան հանդիսությունը:
Ապրիլի 23-ին Տավուշում մարդասիրության ու հայրենասիրության բաց դաս էր:
Տավուշում այսօր տեղի ունեցավ Հայոց Ցեղասպանությունից 110,000 հայ որբերին փրկած դանիացի միսիոներուհի Մարիա Յակոբսենի մահվան 55-րդ տարելիցին և ցեղասպանության նահատակ սուրբերի հիշատակին նվիրված միջոցառում:
Տավուշի թեմի առաջնորդ Տ. Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի առաջնորդությամբ տեղի ունեցավ Իջևան քաղաքի Սուրբ նահատակաց բաց խորանի սուրբ սեղանի օծումը, որն Իջևան քաղաքում Եղեռնի զոհերի հիշատակը հավերժացնող գլխավոր խորհրդանիշն է:
Խորանը կառուցվել է 2014թ՝ հովանավորությամբ մոսկվաբնակ իջևանցի եղբայրներ Արմեն և Արտակ Իսկանդարյանների: Ճարտարապետ-նախագծողներն են Տավուշի նախկին մարզպետ Արմեն Ղուլարյանը և մարզի ճարտարապետ Միսակ Մելքումյանը:
Միջոցառումը շարունակվեց ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղում՝ Հայաստանում Մարի Յակոբսենին նվիրված միակ հուշարձանի մոտ, որը զետեղված է ԵՊՀ ԻՄ բակում: Միջոցառմանը մասնակցում էին համալսարանի պրոֆեսորադասախոսական կազմը և ուսանողները՝ ռեկտոր Սամվել առաքելյանի գլխավորությամբ, Տավուշի թեմի հոգևոր դասը, Դանիայի թագավորության հյուպատոսության ներկայացուցիչներ՝ Պատվավոր հյուպատոս Պարոն Գագիկ Գյուլբուդաղյանի գլխավորությամբ, Դանիական Հայկական բարեգործական առաքելությունը՝ ղեկավար Նանե Խաչատրյանի գլխավորությամբ և այլք:
1882 թ. ծնված Մարիա Յակոբսենը Օսմանյան կայսրության տարածքում 1890-ականներին իրագործված համիդյան ջարդերի մասին տեղեկանում է պատանի տարիքում, ինչից հետո բուժքույրության դասընթացներ ավարտելով՝ համալրում «Կանանց առաքելության աշխատողներ» (Kvindelige Missions Arbejdere (KMA)) կազմակերպության շարքերը և ուղևորվում Թուրքիա։ Նա առաջինն էր գթության քույրերից, ով հասավ Խարբերդ. դա համընկավ իր 24-ամյակի հետ։ Դեռ նոր էր անցել գործի, երբ տեղի բժիշկները նրան արդեն անվանում էին «փրկության հրեշտակ»։ Թեպետ նրա համար ծանր էր բարձրադիր վայրերում աշխատելն ու երկար ճանապարհ կտրելը, դա ոչինչ էր 1915-ին սկսվածի համեմատ։
Ցեղասպանության ալիքը հազարավոր երեխաների բերեց նրա մոտ։ Նա միանձնյա ստանձնեց հիվանդանոցում տեղավորված հազարավոր որբերի խնամքը, երբ պատերազմին Միացյալ Նահանգների ներգարվման հետևանքով ամերիկյան անձնակազմն ստիպված եղավ լքել կայսրության տարածքը: Ինչ-որ մի պահի Յակոբսենը կերակուր էր տալիս օրական 4500 երեխայի։ Չափազանց դժվար է կարդալ այդ օրերի մասին նրա հուշերը. «Ես կարծում էի՝ այլևս երբեք չեմ ժպտա»,- գրում է Մարիան՝ պատմելով տեղի պակասիպատճառով մի տղայի մերժելու մասին, որին հետո գտան սովից մեռած։ «Սիրտս կտոր-կտոր էր եղել»,- պատմում է նա՝ նկարագրելով մի դեպք, երբ ոստիկանները, որոնք նաև մասնակցում էին հայերի հետապնդումներին, իր դուռն են բերում պատառոտված ոտքերով ու մերկ մի փոքրիկ աղջնակի։
Տեղեկանալով, որ Մերձավոր Արևելքի Նպաստամատույցը (Near East Relief) ձեռնարկել է 110,000 երեխաների Թուրքիայից տարհանելու գործը՝ Մարիան, վտանգը մի կողմ թողած, շտապ վերադառնում է Մերձավոր Արևելք և սկսում զբաղվել որբահավաքությամբ։ Թուրքիա մուտքի արտոնագիր չստանալով՝ նա ուղևորվում է Լիբանան և շուտով հիմնում հետագայում մոտ 200 հայ երեխա պատսպարած «Թռչնոց բույն» որբանոցը. Մարիայից մշտապես քաղցրավենիք խնդրող երեխաները նրան հիշեցնում են ձվից նոր դուրս եկած քաղցած թռչնակների։
Այցելուները պատմում են, որ «Թռչնոց բույնն» ավելի շատ դպրոց էր, քան որբանոց, անթերի մաքուր էր ու կարգապահ, երեխաները դաս էին սովորում, իսկ աղջիկները՝ նաև հմտանում ասեղնագործության նրբություններում։ Զարմանալի է, բայց հաստատությունը գործել է նաև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին: 1950 թ. Յակոբսենը դարձավ առաջին կինը, ով մարդասիրական աշխատանքի համար պարգևատրեց Դանիայի թագավորության ոսկե մեդալով։ Մարիան վերջին անգամ հայրենիք է այցելել 1957 թ., իսկ մահացել է 1960 թ., «Թռչնոց բույն» որբանոցում։ Իր ցանկությամբ՝ աճյունն ամփոփվել է որբանոցի բակում։
-Հնարավոր է այստեղ հավաքված մարդկանց մեջ լինեն նրանք, ովքեր Մարիա Յակոբսենի ցանած ծիլերի արդյունքն են, նրա ծոռներն են, խոսքի մեջ նշեց ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի տնօրեն Ս.Առաքելյանը: Նաև հավելեց,- Մարիա Յակոբսենի փրկած յուրաքանչյուր մանուկ մի երևույթ է, մի ընտանիք է, մի օջախ:
Դանիայի թագավորության հյուպատոսությունը Պատվավոր հյուպատոս Պարոն Գագիկ Գյուլբուդաղյանի գլխավորությամբ Մարիա Յակոբսենի գերեզմանից հող էր բերել ԵՊՀ ԻՄ, համալսարանականները խոստացան, որ այդ հողն իրենց համար սրբազան մասունք կդառնա:
ԵՊՀ իջևանի մասնաճյուղում սահմանվելու է Մարիա Յակոբսենի անվան կրթաթոշակ այն ուսանողների համար, ովքեր աչքի կընկնեն բարեգթությամբ, բարեսրտությամբ և միջավայրի նկատմամբ բարի ցանկություններով:
Միջոցառման շրջանակներում տեղի ունեցավ նաև Մարիա Յակոբսենին նվիրված ֆիլմի և անձնական իրերի ցուցադրություն:
Միջոցառումն ավարտին Դանիական Հայկական բարեգործական առաքելությունը՝ ղեկավար Նանե Խաչատրյանն ընթերցեց Մարիա Յակոբսենի աղոթքների գլխավոր հիշատակությունը «Տեր Աստված, թող այս մանուկները փուչիկի պայթյունից ավելի ուժեղ ձայն չլսեն»:
Տավուշի թեմի առաջնորդի օրհնությամբ և պատգամով փակվեց հիշարժան հանդիսությունը:
Սոցիալական ծրագրերը` զարգացման ու առաջընթացի կարևորագույն օղակ Տավուշի թեմում
Շնորհակալություն բարերաներին:
Տավուշի թեմում «Արևիկ» անունով նոր սոցիալական կենտրոն կհիմնվի, որը հնարավորություն կտա Տավուշի թեմի երեխաներին հաճախել ձեռքի աշխատանքի, նկարչության, կարպետագործության խմբակների:
Սոցիալական կենտրոնը հիմնադրվում է ԵՀԽ հայաստանյան Կլոր սեղան հիմնադրամի, «Թուֆենկյան» բարեգործական հիմնադրամի և Տավուշի թեմի համատեղ ջանքերով:
Սոցիալական կենտրոնի ստեղծման գործում մեծ դեր ունի նաև «Ընտանիք և համայնք» բարեգործական ՀԿ-ի ղեկավար Քնարիկ Գարանֆիլյանը:
Արդեն Տավուշում է գտնվում «Արևիկ» ցերեկային կենտրոնի գույքը՝ աթոռներն ու գրասեղանները,որոնք սոցիալական կենտրոնին նվիրաբերել է «ՀԱՅ ԴՊՐՈՑ» հիմնադրամը:
Տավուշի թեմի շնորհակալություն է հայտնում «ՀԱՅ ԴՊՐՈՑ» հիմնադրամին գույքի ստացման համար:
Տավուշի թեմը կծանուցի Սոցիալական կենտրոնի կայացման ու ստեղծման ընթացքի մասին:
Սոցիալական կենտրոնի կարևորագույն առաքելություններից մեկը մարզում սոցիալական աշխատանքի, երեխաների և ընտանիքների պաշտպաության ոլորտի զարգացումն է, որին հասնելու համար կստեղծվի մարզում սոց.աշխատողներով հոգեցված նմանատիպ կենրտրոնների ցանց:
Սոցիալական ծրագրերը` զարգացման ու առաջընթացի կարևորագույն օղակ Տավուշի թեմում
Շնորհակալություն բարերաներին:
Տավուշի թեմում «Արևիկ» անունով նոր սոցիալական կենտրոն կհիմնվի, որը հնարավորություն կտա Տավուշի թեմի երեխաներին հաճախել ձեռքի աշխատանքի, նկարչության, կարպետագործության խմբակների:
Սոցիալական կենտրոնը հիմնադրվում է ԵՀԽ հայաստանյան Կլոր սեղան հիմնադրամի, «Թուֆենկյան» բարեգործական հիմնադրամի և Տավուշի թեմի համատեղ ջանքերով:
Սոցիալական կենտրոնի ստեղծման գործում մեծ դեր ունի նաև «Ընտանիք և համայնք» բարեգործական ՀԿ-ի ղեկավար Քնարիկ Գարանֆիլյանը:
Արդեն Տավուշում է գտնվում «Արևիկ» ցերեկային կենտրոնի գույքը՝ աթոռներն ու գրասեղանները,որոնք սոցիալական կենտրոնին նվիրաբերել է «ՀԱՅ ԴՊՐՈՑ» հիմնադրամը:
Տավուշի թեմի շնորհակալություն է հայտնում «ՀԱՅ ԴՊՐՈՑ» հիմնադրամին գույքի ստացման համար:
Տավուշի թեմը կծանուցի Սոցիալական կենտրոնի կայացման ու ստեղծման ընթացքի մասին:
Սոցիալական կենտրոնի կարևորագույն առաքելություններից մեկը մարզում սոցիալական աշխատանքի, երեխաների և ընտանիքների պաշտպաության ոլորտի զարգացումն է, որին հասնելու համար կստեղծվի մարզում սոց.աշխատողներով հոգեցված նմանատիպ կենրտրոնների ցանց:
Տավուշի թեմում մեկնարկեց «Լույս Մանկանց» ծրագիրը:
Տավուշի թեմում մեկնարկեց «Լույս Մանկանց» ծրագիրը:
Ծրագրի առաջին փուլն իրենից ներկայացնում է Տավուշի թեմի երեկցանանց եռօրյա սեմինար: Սեմինարն անց են կացնում ծրագրի ղեկավար Նանե Խաչատրյանը, ձեռքի աշխատանքի հմտություններ դասավանդող Ռուզաննա Հայրապետյանը և հոգևոր դաստիարակության,ծրագրերի պատասխանատու Սուսաննա Տեր-Հովհաննիսյանը:
«Լույս մանկանց» ծրագիրը ծնվել է Արագածոտնի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ տեր Մկրտիչ եպս. Պռոշյանի և «Դանիական-հայկական բարեգործական առաքելություն» հասրակական կազմակերպության ծրագրերի ղեկավար Նանե Խաչատրյանի ջանքերով: Իրականացվել է յուրաքանչյուր համայնքի քահանաների, երեցկանանց անձնվեր ախատանքի և Երևանի պետական համալսարանի Աստվածաբանության ֆակուլտետի ուսանողների եռանդի շնորհիվ: 2012թ. ապրիլ ամսին ազդարարվեց ծրագրի սկիզբը Արագածոտնի թեմի Աշտարակ, Թալին, Ապարան քաղաքներում, Ագարակ, Ոսկեվազ, Մուղնի, Սաղմոսավան, Վարդենիս, Բյուրական և Ուջան գյուղերում: Ծրագրի ընթացքում քահանայի և երեցկնոջ կողմից հավաքագրված 20-25 երեխաները 12 ամիսների ընթացքում Աստվածաբանության ֆակուլտետի ուսանողների օգնությամբ սովորում են Ս. Գիրք, Հայ առաքելական եկեղեցու տոները և վարվեցողության կարգ եկեղեցում, ինչպես նաև ձեռագործ աշխատանքներ:
Ծրագիրը կյանքի է կոչվել «Դանիական-հայկական առաքելություն» հասարակական կազմակերպության միջոցներով:
Սույն ծրագիրը մեկնարկում է նաև Տավուշի թեմում: Մանսկակիցները Տավուշի թեմի երեցկանայք են:
Տավուշի թեմում մեկնարկեց «Լույս Մանկանց» ծրագիրը:
Տավուշի թեմում մեկնարկեց «Լույս Մանկանց» ծրագիրը:
Ծրագրի առաջին փուլն իրենից ներկայացնում է Տավուշի թեմի երեկցանանց եռօրյա սեմինար: Սեմինարն անց են կացնում ծրագրի ղեկավար Նանե Խաչատրյանը, ձեռքի աշխատանքի հմտություններ դասավանդող Ռուզաննա Հայրապետյանը և հոգևոր դաստիարակության,ծրագրերի պատասխանատու Սուսաննա Տեր-Հովհաննիսյանը:
«Լույս մանկանց» ծրագիրը ծնվել է Արագածոտնի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ տեր Մկրտիչ եպս. Պռոշյանի և «Դանիական-հայկական բարեգործական առաքելություն» հասրակական կազմակերպության ծրագրերի ղեկավար Նանե Խաչատրյանի ջանքերով: Իրականացվել է յուրաքանչյուր համայնքի քահանաների, երեցկանանց անձնվեր ախատանքի և Երևանի պետական համալսարանի Աստվածաբանության ֆակուլտետի ուսանողների եռանդի շնորհիվ: 2012թ. ապրիլ ամսին ազդարարվեց ծրագրի սկիզբը Արագածոտնի թեմի Աշտարակ, Թալին, Ապարան քաղաքներում, Ագարակ, Ոսկեվազ, Մուղնի, Սաղմոսավան, Վարդենիս, Բյուրական և Ուջան գյուղերում: Ծրագրի ընթացքում քահանայի և երեցկնոջ կողմից հավաքագրված 20-25 երեխաները 12 ամիսների ընթացքում Աստվածաբանության ֆակուլտետի ուսանողների օգնությամբ սովորում են Ս. Գիրք, Հայ առաքելական եկեղեցու տոները և վարվեցողության կարգ եկեղեցում, ինչպես նաև ձեռագործ աշխատանքներ:
Ծրագիրը կյանքի է կոչվել «Դանիական-հայկական առաքելություն» հասարակական կազմակերպության միջոցներով:
Սույն ծրագիրը մեկնարկում է նաև Տավուշի թեմում: Մանսկակիցները Տավուշի թեմի երեցկանայք են:
«Մենք պետք է լինենք ոչ թե սպառող,այլ արտադրող քրիստոնյա․․․»
«Մենք պետք է լինենք ոչ թե սպառող,այլ արտադրող քրիստոնյա,
յուրաքանչյուր մարդ ներսում կա մեծ ուժ ու տաղանդ, եթե մարդ գիտակցի իր ուժն ու կարողությունը, կզորանա, կբար
Հատված Սուրբ Հարության Պատարագի քարոզից
«Մենք պետք է լինենք ոչ թե սպառող,այլ արտադրող քրիստոնյա․․․»
«Մենք պետք է լինենք ոչ թե սպառող,այլ արտադրող քրիստոնյա,
յուրաքանչյուր մարդ ներսում կա մեծ ուժ ու տաղանդ, եթե մարդ գիտակցի իր ուժն ու կարողությունը, կզորանա, կբար
Հատված Սուրբ Հարության Պատարագի քարոզից
Տավուշի թեմի Աչաջուր համայնքում բացվեց առաջին կիրակնօրյա դպրոցը
Մարտի 10-ին Տավուշի թեմի Աչաջուր համայնքում բացվեց առաջին կիրակնօրյա դպրոցը՝ հոգևոր դաստիարակության նպատակով թեմում մեկնարկած «Մեկ համայնք, մեկ դպրոց» նոր ծրագրի շրջանակներում: Աչաջուր համայնքը գտնվում է նշանավոր հոգևոր դաստիարակության կենտրոն Մակարավանքի հովանու ներքո, որի հովիվն է Տ. Արշավիր քահանա Ասատրյանը:
Կիրակնօրյա դպրոցների ծրագիրը, որի նախաձեռնողն ու իրականացնողը Տավուշի թեմի առաջնորդարանն է, ուղղված է Տավուշում հոգևոր կյանքի զարթոնքին: Տավուշի թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տ. Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի համաձայն, կիրակնօրյա դպրոցների կյանքի կոչումը Տավուշում հոգևոր դաստիարակության կարևորագույն օղակն է: «Այս ծրագրի շնորհիվ Տավուշի թեմում այսուհետ դպրոցական կրթությունից զատ կարևոր ու առանցքային պետք է լինի նաև հոգևոր կրթությունը: Մենք պետք է «սպառող» քրիստոնյաներից դառնանք «արտադրող» քրիստոնյաներ», – նշել է Սրբազանը:
Միջոցառմանը ներկա էին դպրոցի տնօրենությունն ու ուսուցչական կազմը տնօրեն Սուրեն Ղալթախչյանի գլխավորությամբ, «Վորլդ Վիժն» միջազգային կազմակերպության ներկայացուցիչներ Տավուշի տարածքային զարգացման ծրագրի պատասխանատու Գայանե Մարտիրոսյանը, երեխաների հովանավորչության ծրագրի պատասխանատու Դիանա Իրբանյանը, երեխաների պաշտպանության ծրագրի պատասխանատու Կարո Կարապետյանը, քրիստոնեական ծրագրերի պատասխանատու Կարեն Ծովյանը, Տավուշի թեմի հոգևոր դասը, Աչաջուրի բնակիչներ:
Դպրոցի հովանավորությունը ստանձնել են «Վորլդ Վիժն» միջազգային կազմակերպությունն ու կանադահայ բարերար Անահիտ Մանուկյանը: Սկզբնական շրջանում դպրոցում կդասավանդեն չորս ուսուցիչներ: Նորաբաց կիրակնօրյայում կգործեն նաև մանրանկարների և սրբապատկերների նկարչական խմբակները:
Տավուշի թեմի Աչաջուր համայնքում բացվեց առաջին կիրակնօրյա դպրոցը
Մարտի 10-ին Տավուշի թեմի Աչաջուր համայնքում բացվեց առաջին կիրակնօրյա դպրոցը՝ հոգևոր դաստիարակության նպատակով թեմում մեկնարկած «Մեկ համայնք, մեկ դպրոց» նոր ծրագրի շրջանակներում: Աչաջուր համայնքը գտնվում է նշանավոր հոգևոր դաստիարակության կենտրոն Մակարավանքի հովանու ներքո, որի հովիվն է Տ. Արշավիր քահանա Ասատրյանը:
Կիրակնօրյա դպրոցների ծրագիրը, որի նախաձեռնողն ու իրականացնողը Տավուշի թեմի առաջնորդարանն է, ուղղված է Տավուշում հոգևոր կյանքի զարթոնքին: Տավուշի թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տ. Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի համաձայն, կիրակնօրյա դպրոցների կյանքի կոչումը Տավուշում հոգևոր դաստիարակության կարևորագույն օղակն է: «Այս ծրագրի շնորհիվ Տավուշի թեմում այսուհետ դպրոցական կրթությունից զատ կարևոր ու առանցքային պետք է լինի նաև հոգևոր կրթությունը: Մենք պետք է «սպառող» քրիստոնյաներից դառնանք «արտադրող» քրիստոնյաներ», – նշել է Սրբազանը:
Միջոցառմանը ներկա էին դպրոցի տնօրենությունն ու ուսուցչական կազմը տնօրեն Սուրեն Ղալթախչյանի գլխավորությամբ, «Վորլդ Վիժն» միջազգային կազմակերպության ներկայացուցիչներ Տավուշի տարածքային զարգացման ծրագրի պատասխանատու Գայանե Մարտիրոսյանը, երեխաների հովանավորչության ծրագրի պատասխանատու Դիանա Իրբանյանը, երեխաների պաշտպանության ծրագրի պատասխանատու Կարո Կարապետյանը, քրիստոնեական ծրագրերի պատասխանատու Կարեն Ծովյանը, Տավուշի թեմի հոգևոր դասը, Աչաջուրի բնակիչներ:
Դպրոցի հովանավորությունը ստանձնել են «Վորլդ Վիժն» միջազգային կազմակերպությունն ու կանադահայ բարերար Անահիտ Մանուկյանը: Սկզբնական շրջանում դպրոցում կդասավանդեն չորս ուսուցիչներ: Նորաբաց կիրակնօրյայում կգործեն նաև մանրանկարների և սրբապատկերների նկարչական խմբակները:
Տավուշի թեմի եկեղեցիների Ջրօրհնեքի խաչքավորները
Հայոց եկեղեցու յուրաքանչյուր անդամի համար մեծ պատիվ է կնքահայր դառնալ սրբազան այդ արարողության՝այն է Ջրօրհնեքի: Ս/թ փետրվարի 14-ին Տավուշի թեմում յուրահատուկ ընտանեկան օր էր, Տավուշի թեմի առաջնորդ Տեր Բագրատ Եպիսկոպոս Գալստանյանի գլխավորությամբ թեմի բոլոր եկեղեցիների խաչի քավորների մասնակցությամբ հանդիպում կայացավ Հաղարծին վանական համալիրում:
Ստորև ներկայացնում ենք Տավուշի թեմի խաչի քավորներին:
Մայր եկեղեցի-Իջևանի Սուրբ Ներսես Շնորհալի եկեղեցի՝ ԱՐՏՅՈՄ ՍՄԲԱՏՅԱՆ
Իջևանի Սուրբ Ամենափրկիչ եկեղեցի՝ ՎԱՀԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Բերդի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի՝ ԳԱԼՈՒՍՏ ՄԵԼՔՈՒՄՅԱՆ
Մովսեսի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի՝ ԱՐԱՐԱՏ ԱՎԱԼՅԱՆ
Նոյեմբերյանի Սուրբ Սարգիս եկեղեցի՝ ՎԱՆՈՒՇ ԱՄԻՐԱՂՅԱՆ
Կողբի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի՝ ԳԱԳԻԿ ԱԶԱՏՅԱՆ
Դիլիջանի Սուրբ Խաչ եկեղեցի՝ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Բագրատաշենի Սուրբ Աննա եկեղեցի՝ ՆՈՐԻԿ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Մակարավանք՝ ԿԱՐԵՆ ՄԵԼԻՔ-ԹԱՆԳՅԱՆ
Հաղարծին վանք՝ ՎԱՐԱԶԴԱՏ ԱՐՇԱԿՅԱՆ
Տավուշի թեմի եկեղեցիների Ջրօրհնեքի խաչքավորները
Հայոց եկեղեցու յուրաքանչյուր անդամի համար մեծ պատիվ է կնքահայր դառնալ սրբազան այդ արարողության՝այն է Ջրօրհնեքի: Ս/թ փետրվարի 14-ին Տավուշի թեմում յուրահատուկ ընտանեկան օր էր, Տավուշի թեմի առաջնորդ Տեր Բագրատ Եպիսկոպոս Գալստանյանի գլխավորությամբ թեմի բոլոր եկեղեցիների խաչի քավորների մասնակցությամբ հանդիպում կայացավ Հաղարծին վանական համալիրում:
Ստորև ներկայացնում ենք Տավուշի թեմի խաչի քավորներին:
Մայր եկեղեցի-Իջևանի Սուրբ Ներսես Շնորհալի եկեղեցի՝ ԱՐՏՅՈՄ ՍՄԲԱՏՅԱՆ
Իջևանի Սուրբ Ամենափրկիչ եկեղեցի՝ ՎԱՀԵ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ
Բերդի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի՝ ԳԱԼՈՒՍՏ ՄԵԼՔՈՒՄՅԱՆ
Մովսեսի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի՝ ԱՐԱՐԱՏ ԱՎԱԼՅԱՆ
Նոյեմբերյանի Սուրբ Սարգիս եկեղեցի՝ ՎԱՆՈՒՇ ԱՄԻՐԱՂՅԱՆ
Կողբի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի՝ ԳԱԳԻԿ ԱԶԱՏՅԱՆ
Դիլիջանի Սուրբ Խաչ եկեղեցի՝ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Բագրատաշենի Սուրբ Աննա եկեղեցի՝ ՆՈՐԻԿ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ
Մակարավանք՝ ԿԱՐԵՆ ՄԵԼԻՔ-ԹԱՆԳՅԱՆ
Հաղարծին վանք՝ ՎԱՐԱԶԴԱՏ ԱՐՇԱԿՅԱՆ
Մեր աղոթքը մեր հերոս ու նահատակված զինվորների համար, որոնց արյունով է սահմանագծվում մեր կյանքի անդորրը:
Այսօր Հայոց բանակի տոնի կապակցությամբ Yerevannews.am- ը (YN.am) զրուցեց Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի հետ։
Նյութի աղբյուրը` https://yn.am/?p=58021&l=am :
1. Գերաշնորհ Սրբազան Հայր, մենք գիտենք, որ Ձեր հոգևոր ծառայության մեջ բանակն առյուծի բաժին ունի, ունենալով լայն շփում թե՛ զինվորների, թե՛ հրամկազմի հետ, ի՞նչ մակարդակի վրա է ԶՈՒ հոգևոր գիտակցությունն ու արժեհամակարգը, հատկապես սահմանային Տավուշում:
Նախ ուզում եմ նշել, որ Տավուշ աշխարհը մեր երկրի ամենաերկար սահմանն ունի շուրջ 350 կմ, որի վրա ապրում են մեր հերոս սահմանապահ ժողովուրդը և իրավամբ մենք այն կոչում ենք Հայոց Աշարհի դարպասները՝ Հույսի Աշխարհը, որի անառիկության մեծագույն գրավականը մեր հաղթանակած ու արիասիրտ բանակն է և բնականաբար մեր քաջարի սահմանապահ ժողովուրդը: Ես բացառիկ հպարտությամբ եմ ուզում խոսել մեր 3-րդ բանակային կորպուսի մասին՝ մեր կորպուսի նվիրյալ հրամանատարական կազմի, գնեդերի հրամանատարների և սպայական կազմերի և իհարկե մեր արթուն հսկող քաջասիրտ զինվորների մասին: Ամեն անգամ իրենց մասին խոսելիս մտաբերում եմ Եղիշե պատմիչի խոսքերը, երբ նկարագրում էր Հայոց զինվորին՝ ասելով, որ յուրաքանչյուր զինվոր մի եկեղեցի է դարձել: Ահա այն մեծ հոգևոր գիտակցության բնութագիրը, որ տրված է դեռևս 5-րդ դարում, այսօր նույնն է՝ հավատք ամենազոր Աստծու, մեր սքանչելի Հայրենիքի, մեր պետականության ամրապնդման և հարատևության, մեր ընտանիքների խաղաղության և հայոց պատվի ու մշտական հաղթանակների նկատմամբ: Գիտեք, մեր հաղթանակած Աստված խաղաղության Աստված է, բայց եթե իջավ պատերազմի թատերաբեմ Նրանից խուսափել գոյություն չունի թե՛ անձնական և թե՛ հավաքական իմաստով: Այսպիսին է հայ զիվնորի հոգևոր գիտակցությունն ու կյանքը: Ապրել խաղաղության համար՝ չերկնչելով չարից, Սուրբ Վարդանի խոսքով՝ «Քաջությանը երբեք վախկոտություն չխառնելով» զի Աստված ընդ մեզ է:
2. Իսկ ինչպե՞ս կգնահատեք ԶՈՒ հոգևոր առաջնորդության նշանակությունը Տավուշում: Արդյո՞ք Տավուշում Բանակն ու եկեղեցին իրար մեջ են առավել, քան այլ տեղ:
Ինչպես ասացի Տավուշ աշխարհը եզակի է նրանով, որ զինվորն ու մշակը ապրում են նույն սահմանի երկայնքով: Ինչպես մեր հրամանատարներն են նշում՝ մեկ վայրկյանում մեր մշակը կարող է դառնալ զինվոր: Հետևաբար, այո՛, մեր աշխարհում բանակն ու եկեղեցին բնական զգացումով միատեղ են գործում՝ հոգևոր խնամքի, քաջալերանքի, հավատքի և հույսի ներշնչումով և սիրո քարոզչությամբ: Իմ մտերիմ ռումինացի բարձրաստիճան հոգևորականներից մեկը վերջերս այցելելով Տավուշ աշխարհ հետևյալ ձևակերպումն արեց մեր բանակի մասին, նշելով, որ Հայոց բանակը աշխարհի միակ բանակն է, որ չի ստեղծվել մարդ սպանելու համար, այլ պաշտպանության: Սա կարծում եմ յուրահատուկ բնութագիր է հատկապես ոչ հայի կողմից տրված: Այս իմաստով մեր ԶՈՒ հոգևոր առաջնորդությունը մեծագույն դերակատարություն է ստանձնել և իրականացնում: Մեր հոգևոր առաջնորդության գնդերեց քահանաներն ու սարկավագները ինչպես նաև և հատկապես մեր թեմի նվիրյալ հոգևորականները մշտապես գտնվում են մեր զինվորների կողքին բանակային ամենօրյա կենցաղից մինչև առաջնագիծ: Այլ կերպ չի էլ կարող լինել հայ հոգևորականը: Մեր եկելեցու համար սա բնական առաքելություն է և ոչ արհեստական ու տարօրինակ ներդրում: Մեր զինվորը մեր գանձն է, որում էլ մեր սիրտն է, մեր Տիրոջ խոսքով ասված:
3. Ի՞նչը կարող է ազդել զինվորների արժեհամակարգի բարձրացման վրա: Ո՞րն է զինվորի ներշնչման ու լավ ծառայության գլխավոր գրավականը: Նրանք միշտ Ձեր ուշադրության կենտրոնում են: Ի՞նչից են ամենից շատ ներշնչվում սահմանում կանգնած զինվորները:
Պետք է ուղղակի աչքերով տեսնել մեր այդ հրավառ տղաներին: «Աստված, Հայրենիք, Ընտանիք»՝ սա է մեր զինվորների նշանաբանը: Սահմանում կանգնած զինվորը մեր բոլորի գուրգուրանքի ու խնամքի կարիքն ունի ոչ թե «խղճալու» կամ «գթալու» իմաստով, այլ տևական քաջալերանքի և զգալու, որ իրենք սոսկ պարտականություն չեն կատարում, այլ լծված են սրբազան առաքելության, որը պետք է ասեմ, որ լիուլի մատուցվում է մեր հրամանատարների կողմից և բնակաբար հոգևոր հայրերի ներկայությամբ ու իրենց կողքին գտնվելով: Մենք տարբեր առիթներով նշել ենք, որ սահմանում ծնված յուրաքանչյուր նորածին արդեն իսկ մեր երկրի անվտանգության ու խաղաղության երաշխավորն է՝ նույնիսկ իր անգիտակից վիճակով: Եվ երբ հայ զինվորը իր թիկունքում զգում է սահմանում ապրող հայ մարդու շնչառությունն ու նեկայությունը այն էլ ավելի է զորացնում նրան:
4. Ըստ Ձեզ, սահմանապահ զինվորի հոգեբանությունն ու գիտակցությւոնը շա՞տ է տարբերվում ոչ սահմանապահ զորամասերում ծառայող զինվորների հոգեբանությունից:
Ես չեմ կարող տարբերություն կամ զանազանություն դնել և վստահ եմ Հայրենիքի պաշտպանի գիտակցությունը թևածում է մեր ամբողջ բանակում դա լինի առաջնագիծը թե թիկունքը: Բնակաբանար, սահմանագիծն իր առանձնահատկություններն ունի՝ ամեն օր ամեն ժամ ուղղակի առերեսված լինելով հակառակորդի հետ:
5. ԶՈՒ կազմավորման 24-ամյակի առթիվ գերատեսչական մեդալի արժանացաք Պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանի կողմից: Կարծում ենք սա մեծ գնահատանք է հատկապես հայրենիքի դարպասներում իր ժողովրդին ու զինվորներին ծառայող հոգևորականի համար: Ի՞նչ կմաղթեք Հայոց բանակին, հայ զինվորին, հայ ժողովրդին:
Նախ շնորհակալ եմ թե՛ մեր նախարարին և թե՛ մեր Վրթանես սրբազանին՝ Վեհափառ Հայրապետի օրհնությամբ այսպիսի բարձր պատվի արժանացնելու համար: Սակայն պատիվն առանց պատասխանատվության չի լինում: Մեր Տիրոջ խոսքով «Անարժան ծառաներ ենք, ինչ որ պետք էր անել անում ենք»: Սա նաև ես համարում եմ շնորհված մեր Սուրբ Եկեղեցուն՝ իր նվիրյալ սպասավորներին, մեր Տավուշ աշխարհի իմ հրաշք ու բացառիկ ժողովրդին, մեծով ու փոքրով, ում հոգևոր խնամքի ծարայությանն ենք կոչված: Այս շքանշանը անձնապես ինձ չի պատկանում և հետևաբար այն ավելի է պարտավորեցնում ու կոչում էլ ավելի անհոգնաբեկ և անձանձիր ծառայության և միայն ծառայության:
Եվ առիթից օգտվելով ուզում եմ շնորհավորել մեր հաղթանակած ու խաղաղության լծված Հայոց Բանակին՝ հայ ժողովրդի ծոցից ծնված այս հրաշքին և շնորհակալություն հայտնել նախարարից մինչև զինվոր նվիրումի, հայրենիքի և Աստծո սերը իրենց կյանքով կրելու համար, շնորհակալություն իրենց ծնողներին և ընտանիքներին և անփորձանք, ապահով ու խաղաղ ծառայություն մեր տղաներին: Մեր աղոթքը մեր հերոս ու նահատակված զինվորների համար, որոնց արյունով է սահմանագծվում մեր կյանքի անդորրը: Խոնարհում իրենց կենդանի հիշատակի և իրենց ընտանիքների առջև: Մեր ժողովրդին՝ մեր պետականությանը ընդհանրապես մաղթում եմ խաղաղություն և հաղթանակի ու հպարտ լինելու զգացում: Թող այս օրը և ամեն օրը մեր կյանքի լինի նոր իրագործումների ու բարիք արարելու իրականություն:
Աստված օրհնի մեր հաղթանակած, հզոր, աննկուն, քաջարի ու խաղաղարար Բանակին՝ տիգրանների և վարդանների, սարդարապատների ու արցախների ժառանգներին, մեր առյուծ մայրերին ու ընտանիքներին:
Աստված օրհնի Հայաստան աշխարհը:
Մեր աղոթքը մեր հերոս ու նահատակված զինվորների համար, որոնց արյունով է սահմանագծվում մեր կյանքի անդորրը:
Այսօր Հայոց բանակի տոնի կապակցությամբ Yerevannews.am- ը (YN.am) զրուցեց Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանի հետ։
Նյութի աղբյուրը` https://yn.am/?p=58021&l=am :
1. Գերաշնորհ Սրբազան Հայր, մենք գիտենք, որ Ձեր հոգևոր ծառայության մեջ բանակն առյուծի բաժին ունի, ունենալով լայն շփում թե՛ զինվորների, թե՛ հրամկազմի հետ, ի՞նչ մակարդակի վրա է ԶՈՒ հոգևոր գիտակցությունն ու արժեհամակարգը, հատկապես սահմանային Տավուշում:
Նախ ուզում եմ նշել, որ Տավուշ աշխարհը մեր երկրի ամենաերկար սահմանն ունի շուրջ 350 կմ, որի վրա ապրում են մեր հերոս սահմանապահ ժողովուրդը և իրավամբ մենք այն կոչում ենք Հայոց Աշարհի դարպասները՝ Հույսի Աշխարհը, որի անառիկության մեծագույն գրավականը մեր հաղթանակած ու արիասիրտ բանակն է և բնականաբար մեր քաջարի սահմանապահ ժողովուրդը: Ես բացառիկ հպարտությամբ եմ ուզում խոսել մեր 3-րդ բանակային կորպուսի մասին՝ մեր կորպուսի նվիրյալ հրամանատարական կազմի, գնեդերի հրամանատարների և սպայական կազմերի և իհարկե մեր արթուն հսկող քաջասիրտ զինվորների մասին: Ամեն անգամ իրենց մասին խոսելիս մտաբերում եմ Եղիշե պատմիչի խոսքերը, երբ նկարագրում էր Հայոց զինվորին՝ ասելով, որ յուրաքանչյուր զինվոր մի եկեղեցի է դարձել: Ահա այն մեծ հոգևոր գիտակցության բնութագիրը, որ տրված է դեռևս 5-րդ դարում, այսօր նույնն է՝ հավատք ամենազոր Աստծու, մեր սքանչելի Հայրենիքի, մեր պետականության ամրապնդման և հարատևության, մեր ընտանիքների խաղաղության և հայոց պատվի ու մշտական հաղթանակների նկատմամբ: Գիտեք, մեր հաղթանակած Աստված խաղաղության Աստված է, բայց եթե իջավ պատերազմի թատերաբեմ Նրանից խուսափել գոյություն չունի թե՛ անձնական և թե՛ հավաքական իմաստով: Այսպիսին է հայ զիվնորի հոգևոր գիտակցությունն ու կյանքը: Ապրել խաղաղության համար՝ չերկնչելով չարից, Սուրբ Վարդանի խոսքով՝ «Քաջությանը երբեք վախկոտություն չխառնելով» զի Աստված ընդ մեզ է:
2. Իսկ ինչպե՞ս կգնահատեք ԶՈՒ հոգևոր առաջնորդության նշանակությունը Տավուշում: Արդյո՞ք Տավուշում Բանակն ու եկեղեցին իրար մեջ են առավել, քան այլ տեղ:
Ինչպես ասացի Տավուշ աշխարհը եզակի է նրանով, որ զինվորն ու մշակը ապրում են նույն սահմանի երկայնքով: Ինչպես մեր հրամանատարներն են նշում՝ մեկ վայրկյանում մեր մշակը կարող է դառնալ զինվոր: Հետևաբար, այո՛, մեր աշխարհում բանակն ու եկեղեցին բնական զգացումով միատեղ են գործում՝ հոգևոր խնամքի, քաջալերանքի, հավատքի և հույսի ներշնչումով և սիրո քարոզչությամբ: Իմ մտերիմ ռումինացի բարձրաստիճան հոգևորականներից մեկը վերջերս այցելելով Տավուշ աշխարհ հետևյալ ձևակերպումն արեց մեր բանակի մասին, նշելով, որ Հայոց բանակը աշխարհի միակ բանակն է, որ չի ստեղծվել մարդ սպանելու համար, այլ պաշտպանության: Սա կարծում եմ յուրահատուկ բնութագիր է հատկապես ոչ հայի կողմից տրված: Այս իմաստով մեր ԶՈՒ հոգևոր առաջնորդությունը մեծագույն դերակատարություն է ստանձնել և իրականացնում: Մեր հոգևոր առաջնորդության գնդերեց քահանաներն ու սարկավագները ինչպես նաև և հատկապես մեր թեմի նվիրյալ հոգևորականները մշտապես գտնվում են մեր զինվորների կողքին բանակային ամենօրյա կենցաղից մինչև առաջնագիծ: Այլ կերպ չի էլ կարող լինել հայ հոգևորականը: Մեր եկելեցու համար սա բնական առաքելություն է և ոչ արհեստական ու տարօրինակ ներդրում: Մեր զինվորը մեր գանձն է, որում էլ մեր սիրտն է, մեր Տիրոջ խոսքով ասված:
3. Ի՞նչը կարող է ազդել զինվորների արժեհամակարգի բարձրացման վրա: Ո՞րն է զինվորի ներշնչման ու լավ ծառայության գլխավոր գրավականը: Նրանք միշտ Ձեր ուշադրության կենտրոնում են: Ի՞նչից են ամենից շատ ներշնչվում սահմանում կանգնած զինվորները:
Պետք է ուղղակի աչքերով տեսնել մեր այդ հրավառ տղաներին: «Աստված, Հայրենիք, Ընտանիք»՝ սա է մեր զինվորների նշանաբանը: Սահմանում կանգնած զինվորը մեր բոլորի գուրգուրանքի ու խնամքի կարիքն ունի ոչ թե «խղճալու» կամ «գթալու» իմաստով, այլ տևական քաջալերանքի և զգալու, որ իրենք սոսկ պարտականություն չեն կատարում, այլ լծված են սրբազան առաքելության, որը պետք է ասեմ, որ լիուլի մատուցվում է մեր հրամանատարների կողմից և բնակաբար հոգևոր հայրերի ներկայությամբ ու իրենց կողքին գտնվելով: Մենք տարբեր առիթներով նշել ենք, որ սահմանում ծնված յուրաքանչյուր նորածին արդեն իսկ մեր երկրի անվտանգության ու խաղաղության երաշխավորն է՝ նույնիսկ իր անգիտակից վիճակով: Եվ երբ հայ զինվորը իր թիկունքում զգում է սահմանում ապրող հայ մարդու շնչառությունն ու նեկայությունը այն էլ ավելի է զորացնում նրան:
4. Ըստ Ձեզ, սահմանապահ զինվորի հոգեբանությունն ու գիտակցությւոնը շա՞տ է տարբերվում ոչ սահմանապահ զորամասերում ծառայող զինվորների հոգեբանությունից:
Ես չեմ կարող տարբերություն կամ զանազանություն դնել և վստահ եմ Հայրենիքի պաշտպանի գիտակցությունը թևածում է մեր ամբողջ բանակում դա լինի առաջնագիծը թե թիկունքը: Բնակաբանար, սահմանագիծն իր առանձնահատկություններն ունի՝ ամեն օր ամեն ժամ ուղղակի առերեսված լինելով հակառակորդի հետ:
5. ԶՈՒ կազմավորման 24-ամյակի առթիվ գերատեսչական մեդալի արժանացաք Պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանի կողմից: Կարծում ենք սա մեծ գնահատանք է հատկապես հայրենիքի դարպասներում իր ժողովրդին ու զինվորներին ծառայող հոգևորականի համար: Ի՞նչ կմաղթեք Հայոց բանակին, հայ զինվորին, հայ ժողովրդին:
Նախ շնորհակալ եմ թե՛ մեր նախարարին և թե՛ մեր Վրթանես սրբազանին՝ Վեհափառ Հայրապետի օրհնությամբ այսպիսի բարձր պատվի արժանացնելու համար: Սակայն պատիվն առանց պատասխանատվության չի լինում: Մեր Տիրոջ խոսքով «Անարժան ծառաներ ենք, ինչ որ պետք էր անել անում ենք»: Սա նաև ես համարում եմ շնորհված մեր Սուրբ Եկեղեցուն՝ իր նվիրյալ սպասավորներին, մեր Տավուշ աշխարհի իմ հրաշք ու բացառիկ ժողովրդին, մեծով ու փոքրով, ում հոգևոր խնամքի ծարայությանն ենք կոչված: Այս շքանշանը անձնապես ինձ չի պատկանում և հետևաբար այն ավելի է պարտավորեցնում ու կոչում էլ ավելի անհոգնաբեկ և անձանձիր ծառայության և միայն ծառայության:
Եվ առիթից օգտվելով ուզում եմ շնորհավորել մեր հաղթանակած ու խաղաղության լծված Հայոց Բանակին՝ հայ ժողովրդի ծոցից ծնված այս հրաշքին և շնորհակալություն հայտնել նախարարից մինչև զինվոր նվիրումի, հայրենիքի և Աստծո սերը իրենց կյանքով կրելու համար, շնորհակալություն իրենց ծնողներին և ընտանիքներին և անփորձանք, ապահով ու խաղաղ ծառայություն մեր տղաներին: Մեր աղոթքը մեր հերոս ու նահատակված զինվորների համար, որոնց արյունով է սահմանագծվում մեր կյանքի անդորրը: Խոնարհում իրենց կենդանի հիշատակի և իրենց ընտանիքների առջև: Մեր ժողովրդին՝ մեր պետականությանը ընդհանրապես մաղթում եմ խաղաղություն և հաղթանակի ու հպարտ լինելու զգացում: Թող այս օրը և ամեն օրը մեր կյանքի լինի նոր իրագործումների ու բարիք արարելու իրականություն:
Աստված օրհնի մեր հաղթանակած, հզոր, աննկուն, քաջարի ու խաղաղարար Բանակին՝ տիգրանների և վարդանների, սարդարապատների ու արցախների ժառանգներին, մեր առյուծ մայրերին ու ընտանիքներին:
Աստված օրհնի Հայաստան աշխարհը:
Մեկ համայնք մեկ դպրոց
«ՄԵՆՔ ՈՒԶՈՒՄ ԵՆՔ ՏԵՍՆԵԼ ԱՄԲՈՂՋՈՒԹՅԱՄԲ ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ ԿՅԱՆՔՈՎ ՈՒ ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ ՀՈԳՈՎ ԱՊՐՈՂ, ԵՌԱՑՈՂ ՀԱՄԱՅՆՔՆԵՐ»․ ՏԱՎՈՒՇԻ ԹԵՄԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴ
Տավուշի թեմում նոր ծրագիր է սկսվել. «Մեկ համայնք, մեկ դպրոց»՝ հոգևոր դաստիարակության համար: Տավուշի թեմում 2016-2019 թվականներին կհիմնվի 70 կիրակնօրյա դպրոց: Դպրոցների ուսուցիչների վերապատրաստման դասընթացներն արդեն սկսվել են: Թեմի նախաձեռնությամբ սկսված ծրագիրը կոչվում է «Մեկ համայնք, մեկ դպրոց»: Արդեն սկսվել են ուսուցիչների պատրաստման դասընթացները:
ՀՀ պատմության մեջ առաջին անգամ Տավուշում՝ ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐ համայնքում կգործի կիրակնօրյա դպրոց: Այսօր Հայաստանում գործում են 130 կիրակնօրյա դպրոցներ, Տավուշի թեմում 2016թ-2019թթ-երին 70 կիրակնօրյա դպրոց կհիմնվի: Կիրակնօրյա դպրոցների Ծրագիրն ուղղված է Տավուշում հոգևոր կյանքի զարթոնքին:
Ծրագիրը յուրահատուկ մի նախաձառնություն է իրենից ներկայացնում:
Ինչու՞ յուրահատուկ, որովհետև ոչ մի տարածաշրջան այս մասշտաբի հոգևոր դաստիարակության գործընթաց չի սկսել ու հույս ունենք որ օրինակ կդառնա բոլորի համար:
Տավուշի թեմի գերաշնորհ առաջնորդ Տեր Բագրատ Եպիսկոպոս Գալստանյանի խոսքերով՝ կիրակնօրյա դպրոցների կյանքի կոչումը Տավուշում հոգևոր դաստիարակության կարևորագույն օղակ են: Դեռևս կիրակնօրյա դպրոցների ծրագրի բացման ժամանակ Սրբազան հայրը շեշտեց, որ դպրոցների ուսուցինչները չեն լինելու մանկավարժներ դասական իմաստով, այլ լինելու են քարոզիչներ, հոգևոր հովիվների հետ միասին խնամք են տանելու երեխաների նկատմամբ: Աստծուն պետք է տանել յուրաքանչյուր տուն, և ուսուցիչների առաքելությունը մեծ է լինելու:
Տավուշի թեմի հոգևոր առաջնորդի նախաձեռնությամբ սկսված ծրագիրը կոչվում է «մեկ համայնք, մեկ դպրոց»: Վերապատրաստման ծրագիրը տևելու է 6 ամիս:
Ծրագիրն ունի բազում նպատակներ.
- Կազմակերպված ու համակարգված դարձնել հոգևոր դաստիարակությունը Տավուշում:
- Կիրակնօրյա դպրոցների կրթական դաստիարակության հիմքում դնել հոգևոր կրթության և՛ գիտական, և՛ իմացական, և՛ բարոյական, և հոգևոր ասպեկտները:
- Մի քանի տարի հետո Տավուշի տարածաշրջանը դարձնել հոգևոր դաստիարակության բացառիկ կենտրոն:
- Տեսնել քրիստոնեական կյանքով, հոգով եռացող համայնքներ։
Մեկ համայնք մեկ դպրոց
«ՄԵՆՔ ՈՒԶՈՒՄ ԵՆՔ ՏԵՍՆԵԼ ԱՄԲՈՂՋՈՒԹՅԱՄԲ ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ ԿՅԱՆՔՈՎ ՈՒ ՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ ՀՈԳՈՎ ԱՊՐՈՂ, ԵՌԱՑՈՂ ՀԱՄԱՅՆՔՆԵՐ»․ ՏԱՎՈՒՇԻ ԹԵՄԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴ
Տավուշի թեմում նոր ծրագիր է սկսվել. «Մեկ համայնք, մեկ դպրոց»՝ հոգևոր դաստիարակության համար: Տավուշի թեմում 2016-2019 թվականներին կհիմնվի 70 կիրակնօրյա դպրոց: Դպրոցների ուսուցիչների վերապատրաստման դասընթացներն արդեն սկսվել են: Թեմի նախաձեռնությամբ սկսված ծրագիրը կոչվում է «Մեկ համայնք, մեկ դպրոց»: Արդեն սկսվել են ուսուցիչների պատրաստման դասընթացները:
ՀՀ պատմության մեջ առաջին անգամ Տավուշում՝ ՅՈՒՐԱՔԱՆՉՅՈՒՐ համայնքում կգործի կիրակնօրյա դպրոց: Այսօր Հայաստանում գործում են 130 կիրակնօրյա դպրոցներ, Տավուշի թեմում 2016թ-2019թթ-երին 70 կիրակնօրյա դպրոց կհիմնվի: Կիրակնօրյա դպրոցների Ծրագիրն ուղղված է Տավուշում հոգևոր կյանքի զարթոնքին:
Ծրագիրը յուրահատուկ մի նախաձառնություն է իրենից ներկայացնում:
Ինչու՞ յուրահատուկ, որովհետև ոչ մի տարածաշրջան այս մասշտաբի հոգևոր դաստիարակության գործընթաց չի սկսել ու հույս ունենք որ օրինակ կդառնա բոլորի համար:
Տավուշի թեմի գերաշնորհ առաջնորդ Տեր Բագրատ Եպիսկոպոս Գալստանյանի խոսքերով՝ կիրակնօրյա դպրոցների կյանքի կոչումը Տավուշում հոգևոր դաստիարակության կարևորագույն օղակ են: Դեռևս կիրակնօրյա դպրոցների ծրագրի բացման ժամանակ Սրբազան հայրը շեշտեց, որ դպրոցների ուսուցինչները չեն լինելու մանկավարժներ դասական իմաստով, այլ լինելու են քարոզիչներ, հոգևոր հովիվների հետ միասին խնամք են տանելու երեխաների նկատմամբ: Աստծուն պետք է տանել յուրաքանչյուր տուն, և ուսուցիչների առաքելությունը մեծ է լինելու:
Տավուշի թեմի հոգևոր առաջնորդի նախաձեռնությամբ սկսված ծրագիրը կոչվում է «մեկ համայնք, մեկ դպրոց»: Վերապատրաստման ծրագիրը տևելու է 6 ամիս:
Ծրագիրն ունի բազում նպատակներ.
- Կազմակերպված ու համակարգված դարձնել հոգևոր դաստիարակությունը Տավուշում:
- Կիրակնօրյա դպրոցների կրթական դաստիարակության հիմքում դնել հոգևոր կրթության և՛ գիտական, և՛ իմացական, և՛ բարոյական, և հոգևոր ասպեկտները:
- Մի քանի տարի հետո Տավուշի տարածաշրջանը դարձնել հոգևոր դաստիարակության բացառիկ կենտրոն:
- Տեսնել քրիստոնեական կյանքով, հոգով եռացող համայնքներ։