Ավանդությունը պատմում է, որ Բարդուղիմեոս առաքյալը Աստվածամոր ննջման և թաղման օրերին Հայաստան աշխարհում էր, և երբ նա հասավ Երուսաղեմ ու իմացավ կատարվածը՝ վշտացավ, որ չկարողացավ վերջին անգամ տեսնել Աստվածամորն ու ստանալ վերջին օրհնությունը, ինչպես մյուս առաքյալները: Խնդրեց մյուս առաքյալներին, որ բացեն Տիրամոր գերեզմանը և ցույց տան Աստվածածնի մարմինը:Առաքյալներն ահով ու դողով կատարեցին իրենց եղբոր փափագը. բացեցին գերեզմանը, սակայն այն դատարկ գտան: Նրանք սկզբում խիստ զարմացան, բայց այնուհետև հիշեցին, որ Տերը խոստացել էր Տիրամորը փոխադրել իր մոտ և հիանալով՝ փառք տվեցին Աստծուն:

․․․Հաղարծնի վանքի խորհրդանիշ համարվող Աստվածամոր բարձրաքանդակը, որը, հավանաբար, 12-րդ դարում զարդարում էր վանքի սբ․ Աստվածածին եկեղեցու գավթի դռան վերնամասը՝ որպես բարավոր, այժմ զարդարում է նույն եկեղեցու խորանը։Վերջին տարիներին այն որպես հայկական ճարտարապետությունն ու միջնադարյան քանդակագործությունը ներկայացնող արժեքավոր նմուշ ցուցադրվել է Հայաստանի Պատմության Թանգարանում և անգամ մեր երկիրը ներկայացնող ցուցանմուշներից մեկը եղել Լուվրում։ Ի վերջո, այս տարի հունվարի 30-ին Հաղարծնի Աստվածամայրը վերադարձել է տուն։

Հենց Հաղարծնի Աստվածամոր խորդրդով է Վերափոխման տոնը հռչակվել Հաղարծնի ուխտի օր։

Ավանդությունը պատմում է, որ Բարդուղիմեոս առաքյալը Աստվածամոր ննջման և թաղման օրերին Հայաստան աշխարհում էր, և երբ նա հասավ Երուսաղեմ ու իմացավ կատարվածը՝ վշտացավ, որ չկարողացավ վերջին անգամ տեսնել Աստվածամորն ու ստանալ վերջին օրհնությունը, ինչպես մյուս առաքյալները: Խնդրեց մյուս առաքյալներին, որ բացեն Տիրամոր գերեզմանը և ցույց տան Աստվածածնի մարմինը:Առաքյալներն ահով ու դողով կատարեցին իրենց եղբոր փափագը. բացեցին գերեզմանը, սակայն այն դատարկ գտան: Նրանք սկզբում խիստ զարմացան, բայց այնուհետև հիշեցին, որ Տերը խոստացել էր Տիրամորը փոխադրել իր մոտ և հիանալով՝ փառք տվեցին Աստծուն:

․․․Հաղարծնի վանքի խորհրդանիշ համարվող Աստվածամոր բարձրաքանդակը, որը, հավանաբար, 12-րդ դարում զարդարում էր վանքի սբ․ Աստվածածին եկեղեցու գավթի դռան վերնամասը՝ որպես բարավոր, այժմ զարդարում է նույն եկեղեցու խորանը։Վերջին տարիներին այն որպես հայկական ճարտարապետությունն ու միջնադարյան քանդակագործությունը ներկայացնող արժեքավոր նմուշ ցուցադրվել է Հայաստանի Պատմության Թանգարանում և անգամ մեր երկիրը ներկայացնող ցուցանմուշներից մեկը եղել Լուվրում։ Ի վերջո, այս տարի հունվարի 30-ին Հաղարծնի Աստվածամայրը վերադարձել է տուն։

Հենց Հաղարծնի Աստվածամոր խորդրդով է Վերափոխման տոնը հռչակվել Հաղարծնի ուխտի օր։

Մենք, որպես մեղավոր մարդիկ, ցանկությունն ունենք Աստծո հետ ապրելու, բայց արդյո՞ք ամբողջությամբ՝ մեր կյանքով ու գործով, մեր վկայությամբ, հավատարմությամբ ապրում ենք իր հետ։ Ցանկանո՞ւմ ենք, որ այդպես լինի, թե՞ այդպես ապրում ենք։

․․․ Երբեմն այնպիսի պատասխանատվություն ենք ուզում ստանձնել, որն ինքնին ծառայում է անպատասխանատու լինելուն։ Պատասխանատու անպատասխանատվության լավագույն արտահայտությունը և միջավայրը, որի մեջ այսօր բոլորս ենք ապրում, մեր սոցիալական ցանցերն են, որոնք դարձել են վախկոտների անվախության օջախը, որոնք դարձել են տկարամիտների ամենաիմաստուն դրսևորում ունենալու վայրը, որոնք դարձել են անդիմագիծների ինքնանկարագիր ունենալու լավագույն տեսարանը։ Մարդիկ, որոնք կարծում են, թե պատասխանատու են, բայց ամենաանպատասխանատու պատասխանատվությունն են կրում։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Մենք, որպես մեղավոր մարդիկ, ցանկությունն ունենք Աստծո հետ ապրելու, բայց արդյո՞ք ամբողջությամբ՝ մեր կյանքով ու գործով, մեր վկայությամբ, հավատարմությամբ ապրում ենք իր հետ։ Ցանկանո՞ւմ ենք, որ այդպես լինի, թե՞ այդպես ապրում ենք։

․․․ Երբեմն այնպիսի պատասխանատվություն ենք ուզում ստանձնել, որն ինքնին ծառայում է անպատասխանատու լինելուն։ Պատասխանատու անպատասխանատվության լավագույն արտահայտությունը և միջավայրը, որի մեջ այսօր բոլորս ենք ապրում, մեր սոցիալական ցանցերն են, որոնք դարձել են վախկոտների անվախության օջախը, որոնք դարձել են տկարամիտների ամենաիմաստուն դրսևորում ունենալու վայրը, որոնք դարձել են անդիմագիծների ինքնանկարագիր ունենալու լավագույն տեսարանը։ Մարդիկ, որոնք կարծում են, թե պատասխանատու են, բայց ամենաանպատասխանատու պատասխանատվությունն են կրում։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Ո՞ր արժեքներն են մեզ կապում Աստծո հետ: Ի՞նչն է, որ մեզ իսկապես հավատքի զգացում է տալիս․ մշակո՞ւյթն է, մեր կենցաղավարությո՞ւնն է, մեր սեփական ջանքերով Աստծված փնտրելու հայտնագործությունը կամ հայտնությո՞ւնը, ավանդության միջից եկած զանազան արտահայտությունները կամ ինքնաարտահայտություննե՞րը՝ տարբեր տեսքերով և տարբեր կերպերով, զորօրինակ՝ մոմավառությունը կամ այլ բարեպաշտական սովորություններ, որոնք շատ հաճախ տեղի են ունենում առանց նույնիսկ անդրադառնալու, որ դրանք միջոց և գործիք են Աստծո հետ ինչ-որ ձևով առնչվելու։ Արդյո՞ք այս բոլորի մեջ մենք հռչակում ենք՝ ասելով․ Դո՛ւ ես Քրիստոսը, կենդանի Աստծո որդին։ Այդյո՞ք սա մեզ համար կարևոր հայտարարություն և չափանիշ է։ Արդյո՞ք մենք ուզում ենք, որ այդպես լինի, թե՞ պատկերացնում ենք Աստծուն այնպես, ինչպես մենք ենք ցանկանում: Այսօրվա՝ Շողակաթ Սուրբ Էջմիածնի տոնը մեզ հենց այդ բաժանարար գծի մասին է պատմում․ Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի տեսիլքի մասին է պատմում մեզ, ով իր աղոթքի և մեծ ձգտումի մեջ ունեցավ մեծ լույսի տեսիլքը, որով Քրիստոս իջավ Հայաստան աշխարհ, հարվածեց գետնին և ասաց՝ այստեղ Իմ անունով տաճար կկառուցեք։ Եվ այդ լույսը տարածվեց ողջ շրջակայքով, որտեղ այսօր կանգած են Սուրբ Գայանե, Սուրբ Հռիփսիմե, Սուրբ Շողակաթ եկեղեցիները։ Այդ լույսի, այդ շողի կաթոցն էր, որ հիմքը դրեց ՆՈՐ ՀԱՅՈՒԹՅԱՆ, նոր մտածումների, նոր ապրումների, նոր զգացումների, նոր հանձնառության, նոր կենցաղավարության և ընդհանրապես՝ նոր կյանքի և նոր սկզբի։

… Այն մտքով, որ Դուք եկել եք այստեղ, անպայման չի նշանակում, որ ճիշտ եք եկել։ Ձեր այստեղ գտնվելը ձեզ օգուտ չէ անպայման, հիշե՛ք սա։ Որովհետև ես չեմ կարծում, որ ամենամաքուր մտքով եք այստեղ գտնվում․․․ ․․․ Ձեզ շատ եմ խնդրում, ժողովուրդ ջան, երբ ուզում եք աղոթքի գնալ, կամ ձեր պատկերացրած աղոթքին եք ուզում գնալ՝ հրաժարվեք ամեն ինչից։

… Ժողովո՛ւրդ ջան, պատասխանատվություն կրեք կյանքում, պատասխանատվություն՝ բոլոր առումներով․ պատասխանատվություն կյանքի նկատմամբ, պատասխանատվություն միմյանց նկատմամբ և պատասխանատվություն Աստծո նկատմամբ՝ Իր ճանապարհից դուրս չգալու նկատմամբ։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Ո՞ր արժեքներն են մեզ կապում Աստծո հետ: Ի՞նչն է, որ մեզ իսկապես հավատքի զգացում է տալիս․ մշակո՞ւյթն է, մեր կենցաղավարությո՞ւնն է, մեր սեփական ջանքերով Աստծված փնտրելու հայտնագործությունը կամ հայտնությո՞ւնը, ավանդության միջից եկած զանազան արտահայտությունները կամ ինքնաարտահայտություննե՞րը՝ տարբեր տեսքերով և տարբեր կերպերով, զորօրինակ՝ մոմավառությունը կամ այլ բարեպաշտական սովորություններ, որոնք շատ հաճախ տեղի են ունենում առանց նույնիսկ անդրադառնալու, որ դրանք միջոց և գործիք են Աստծո հետ ինչ-որ ձևով առնչվելու։ Արդյո՞ք այս բոլորի մեջ մենք հռչակում ենք՝ ասելով․ Դո՛ւ ես Քրիստոսը, կենդանի Աստծո որդին։ Այդյո՞ք սա մեզ համար կարևոր հայտարարություն և չափանիշ է։ Արդյո՞ք մենք ուզում ենք, որ այդպես լինի, թե՞ պատկերացնում ենք Աստծուն այնպես, ինչպես մենք ենք ցանկանում: Այսօրվա՝ Շողակաթ Սուրբ Էջմիածնի տոնը մեզ հենց այդ բաժանարար գծի մասին է պատմում․ Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի տեսիլքի մասին է պատմում մեզ, ով իր աղոթքի և մեծ ձգտումի մեջ ունեցավ մեծ լույսի տեսիլքը, որով Քրիստոս իջավ Հայաստան աշխարհ, հարվածեց գետնին և ասաց՝ այստեղ Իմ անունով տաճար կկառուցեք։ Եվ այդ լույսը տարածվեց ողջ շրջակայքով, որտեղ այսօր կանգած են Սուրբ Գայանե, Սուրբ Հռիփսիմե, Սուրբ Շողակաթ եկեղեցիները։ Այդ լույսի, այդ շողի կաթոցն էր, որ հիմքը դրեց ՆՈՐ ՀԱՅՈՒԹՅԱՆ, նոր մտածումների, նոր ապրումների, նոր զգացումների, նոր հանձնառության, նոր կենցաղավարության և ընդհանրապես՝ նոր կյանքի և նոր սկզբի։

… Այն մտքով, որ Դուք եկել եք այստեղ, անպայման չի նշանակում, որ ճիշտ եք եկել։ Ձեր այստեղ գտնվելը ձեզ օգուտ չէ անպայման, հիշե՛ք սա։ Որովհետև ես չեմ կարծում, որ ամենամաքուր մտքով եք այստեղ գտնվում․․․ ․․․ Ձեզ շատ եմ խնդրում, ժողովուրդ ջան, երբ ուզում եք աղոթքի գնալ, կամ ձեր պատկերացրած աղոթքին եք ուզում գնալ՝ հրաժարվեք ամեն ինչից։

… Ժողովո՛ւրդ ջան, պատասխանատվություն կրեք կյանքում, պատասխանատվություն՝ բոլոր առումներով․ պատասխանատվություն կյանքի նկատմամբ, պատասխանատվություն միմյանց նկատմամբ և պատասխանատվություն Աստծո նկատմամբ՝ Իր ճանապարհից դուրս չգալու նկատմամբ։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Տերն է իմ լույսը և կյանքը, ես ումի՞ց եմ երկյուղելու / Տերն է իմ կյանքի ապավենը, ես ումի՞ց եմ դողալու… (Սաղմոս 26.1)

Սաղմոսերգուի համոզված աղոթք-հայտարարությունը մեր շուրթերին, մեր հոգու մեջ, մեր կյանքի կարևոր հանգրվանին, ծնկաչոք, արցունքով, անարժանության զգացումով 25 տարի առաջ այս օրը՝ մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի պայծառակերպության օրը հոգելույս Գարեգին առաջին հայրապետի ձեռքով ձեռնադրվեցինք, օծվեցինք և կոչվեցինք քահանայական ծառայության։

Այդ օրվանից անցել է 25 տարի, և ինձ համար երբեք էլ չի դադարել սաղմոսերգուի ճշմարտագույն հայտարարություն աղոթքը․ Տէր լոյս իմ և կեանք իմ՝ ես յումմէ՞ երկեայց. Տէր ապաւէն կենաց իմոց՝ ես յումմէ՞ դողացայց․․․ (Սաղմոս 26.1)

․․․ Այս օրերն էլ վկայում են, որ երևացող թշնամուն խաղթելու ենք վերջնականապես, մնալու է աներևույթ թշնամին։ Պատերազմը վերջնականապես հաղթելու ենք, բայց Աստված չանի, որ պարտվենք ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆԸ։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Տերն է իմ լույսը և կյանքը, ես ումի՞ց եմ երկյուղելու / Տերն է իմ կյանքի ապավենը, ես ումի՞ց եմ դողալու… (Սաղմոս 26.1)

Սաղմոսերգուի համոզված աղոթք-հայտարարությունը մեր շուրթերին, մեր հոգու մեջ, մեր կյանքի կարևոր հանգրվանին, ծնկաչոք, արցունքով, անարժանության զգացումով 25 տարի առաջ այս օրը՝ մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի պայծառակերպության օրը հոգելույս Գարեգին առաջին հայրապետի ձեռքով ձեռնադրվեցինք, օծվեցինք և կոչվեցինք քահանայական ծառայության։

Այդ օրվանից անցել է 25 տարի, և ինձ համար երբեք էլ չի դադարել սաղմոսերգուի ճշմարտագույն հայտարարություն աղոթքը․ Տէր լոյս իմ և կեանք իմ՝ ես յումմէ՞ երկեայց. Տէր ապաւէն կենաց իմոց՝ ես յումմէ՞ դողացայց․․․ (Սաղմոս 26.1)

․․․ Այս օրերն էլ վկայում են, որ երևացող թշնամուն խաղթելու ենք վերջնականապես, մնալու է աներևույթ թշնամին։ Պատերազմը վերջնականապես հաղթելու ենք, բայց Աստված չանի, որ պարտվենք ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆԸ։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Այսօր Հայաստանի Հանրապետության՝ անկախ պետության սահմանադրության հաստատման օրն է։ Հենց այս պատճառով էլ, ավանդության համաձայն, գտնվում ենք Գոշավանքում՝ Մխիթար Գոշի հովանու ներքո, ով առանց պետություն ունենալու, առանց որևէ պետական ինստիտուտի աջակցության, առանց բազմահազար մասնագետների և փորձագետների ներգրավվածության, առանց համաշխարհային տարբեր կազմակերպությունների, ինստիտուտների, միջազգային նշանավոր հաստատությունների, խորհրդատվական մաիմինների միջամտության և մասնակցության գրեց իր տեսակով առաջին հայոց օրենսգիրքը, այսօրվա լեզվով ասած՝ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, որը կոչվում է «Գիրք Դատաստանի» կամ «Դատաստանագիրք»։

․․․Այստեղ է ամփոփված Մխիթար Գոշը, ով հեղինակել է հայոց պետականության տեսիլքը, ով հեղինակել է մարդկանց միջև հարաբերությունների կարգը, ով խոսել է մարդկային հավասար իրավունքների մասին, ով խոսել է հարկային համակարգի մասին, արդար կյանքի, արդար բաշխման, պետական համակարգերի և քաղաքացիների հարաբերության մասին դեռ 12-13-րդ դարերում։

․․․Մխիթար Գոշի բոլոր գործողությունների հիմքը եղել է անսասան հավատքը, բոլոր գործողությունների հիմքը եղել է Քրիստոս։ Ուրիշ ոչ մի բան և ոչ մի արժեք, այլ բացարձակ արժեք որ ՔՐԻՍՏՈՍ Է։ Եվ այդ պատճառով է, որ այդ ծնվածը, այդ կանոնագիրքը, սահմանադրությունը «Դատաստանագիրք» անունով դարձել ոչ կիայն մեր ժողովրդի սեփականությունը, այլ ծառայել շատ այլ ժողովուրդների։

․․․Մենք երկու բանի կարիք ունենք․ – Իսկապես ճանաչել Աստծուն՝ Քրիստոսին, որպես անփոփոխ բացարձակ արժեք՝ Նրան դարձնելու հիմքը մեր բոլոր հարաբերությունների, ապրումների, զգացումների – Եվ այնտեղից բխած՝ գնահատել ինքներս մեզ, գնահատել որպես երկնքի արքայության աշակերտող, ճանաչող օրենսգետներ։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Այսօր Հայաստանի Հանրապետության՝ անկախ պետության սահմանադրության հաստատման օրն է։ Հենց այս պատճառով էլ, ավանդության համաձայն, գտնվում ենք Գոշավանքում՝ Մխիթար Գոշի հովանու ներքո, ով առանց պետություն ունենալու, առանց որևէ պետական ինստիտուտի աջակցության, առանց բազմահազար մասնագետների և փորձագետների ներգրավվածության, առանց համաշխարհային տարբեր կազմակերպությունների, ինստիտուտների, միջազգային նշանավոր հաստատությունների, խորհրդատվական մաիմինների միջամտության և մասնակցության գրեց իր տեսակով առաջին հայոց օրենսգիրքը, այսօրվա լեզվով ասած՝ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, որը կոչվում է «Գիրք Դատաստանի» կամ «Դատաստանագիրք»։

․․․Այստեղ է ամփոփված Մխիթար Գոշը, ով հեղինակել է հայոց պետականության տեսիլքը, ով հեղինակել է մարդկանց միջև հարաբերությունների կարգը, ով խոսել է մարդկային հավասար իրավունքների մասին, ով խոսել է հարկային համակարգի մասին, արդար կյանքի, արդար բաշխման, պետական համակարգերի և քաղաքացիների հարաբերության մասին դեռ 12-13-րդ դարերում։

․․․Մխիթար Գոշի բոլոր գործողությունների հիմքը եղել է անսասան հավատքը, բոլոր գործողությունների հիմքը եղել է Քրիստոս։ Ուրիշ ոչ մի բան և ոչ մի արժեք, այլ բացարձակ արժեք որ ՔՐԻՍՏՈՍ Է։ Եվ այդ պատճառով է, որ այդ ծնվածը, այդ կանոնագիրքը, սահմանադրությունը «Դատաստանագիրք» անունով դարձել ոչ կիայն մեր ժողովրդի սեփականությունը, այլ ծառայել շատ այլ ժողովուրդների։

․․․Մենք երկու բանի կարիք ունենք․ – Իսկապես ճանաչել Աստծուն՝ Քրիստոսին, որպես անփոփոխ բացարձակ արժեք՝ Նրան դարձնելու հիմքը մեր բոլոր հարաբերությունների, ապրումների, զգացումների – Եվ այնտեղից բխած՝ գնահատել ինքներս մեզ, գնահատել որպես երկնքի արքայության աշակերտող, ճանաչող օրենսգետներ։

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան

Ավարտվեց Արարատյան շաբաթը։ Այն սկսվում է Սուրբ Հռիփսիմյանց կույսերի հիշատակությամբ, այնուհետև շարունակվում Սուրբ Գայանյանց, Սուրբ Հովհաննես Կապարետի և Աթանագինա եպիսկոպոսի, Գրիգոր Լուսավորչի՝ վիրապից ելքի տոներով և ավարտվում Էջմիածնի Մայր Տաճարի հիմնադրության վկայության՝ կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոնով։

Այս տոների միջոցով մենք դառնում ենք մասնակիցը հայոց մեծ դարձի պատմության։
—
Տեսանյութով ներկայացնում ենք Տավուշի թեմի այդ ճանապարհորդությունն ու այսօր՝ կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոնին Բագատ Սրբազանի քարոզը․

Ավարտվեց Արարատյան շաբաթը։ Այն սկսվում է Սուրբ Հռիփսիմյանց կույսերի հիշատակությամբ, այնուհետև շարունակվում Սուրբ Գայանյանց, Սուրբ Հովհաննես Կապարետի և Աթանագինա եպիսկոպոսի, Գրիգոր Լուսավորչի՝ վիրապից ելքի տոներով և ավարտվում Էջմիածնի Մայր Տաճարի հիմնադրության վկայության՝ կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոնով։

Այս տոների միջոցով մենք դառնում ենք մասնակիցը հայոց մեծ դարձի պատմության։
—
Տեսանյութով ներկայացնում ենք Տավուշի թեմի այդ ճանապարհորդությունն ու այսօր՝ կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոնին Բագատ Սրբազանի քարոզը․

Այսօր՝ Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի՝ վիրապից ելքի տոնին Սուրբ Պատարագ մատուցվեց Դիլիջանի Ջուխտակ վանքերի Սուրբ Գրիգոր եկեղեցում։

Պատարագիչն էր Տավուշի թեմի առաջնորդ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը։

Այսօր՝ Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի՝ վիրապից ելքի տոնին Սուրբ Պատարագ մատուցվեց Դիլիջանի Ջուխտակ վանքերի Սուրբ Գրիգոր եկեղեցում։

Պատարագիչն էր Տավուշի թեմի առաջնորդ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը։

«Աստծուց ելավ և դեպի Աստված է գնում։ Մեր կյանքի սկիզբն ու վերջն Աստված է։ Եվ ես կարծում եմ, որ մեր այսօրվա տոնը՝ հաղթանակած մայիս 28-ը, մեր այսօրվա վերանկախացած հանրապետության գոյությունը՝ Աստծուց ելնելու և դեպի Աստված գնալու մեր կենսագրության պատմությունն է։ Դա սկիզբն է և վերջն է։ Մեջտեղի պատասխանատվությունն ամբողջությամբ մեզ վրա է։ Եթե մենք զգում ենք, որ իրապես Աստծուց ելած և դեպի Աստված ընթացող մարդիկ ենք, անձինք ենք, հավաքականություն ենք՝ մեր կյանքը կլինի հաղթանակների շարունակական ներկայություն՝ խաղաղության, ներդաշնակության, սիրո, բարիքի, հոգևոր և մարմնավոր առողջության մշտամնա ներկայություն»

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան (Տավուշեցի)

«Աստծուց ելավ և դեպի Աստված է գնում։ Մեր կյանքի սկիզբն ու վերջն Աստված է։ Եվ ես կարծում եմ, որ մեր այսօրվա տոնը՝ հաղթանակած մայիս 28-ը, մեր այսօրվա վերանկախացած հանրապետության գոյությունը՝ Աստծուց ելնելու և դեպի Աստված գնալու մեր կենսագրության պատմությունն է։ Դա սկիզբն է և վերջն է։ Մեջտեղի պատասխանատվությունն ամբողջությամբ մեզ վրա է։ Եթե մենք զգում ենք, որ իրապես Աստծուց ելած և դեպի Աստված ընթացող մարդիկ ենք, անձինք ենք, հավաքականություն ենք՝ մեր կյանքը կլինի հաղթանակների շարունակական ներկայություն՝ խաղաղության, ներդաշնակության, սիրո, բարիքի, հոգևոր և մարմնավոր առողջության մշտամնա ներկայություն»

Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան (Տավուշեցի)

Մեկ տարի առաջ Տավուշի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը մայիսի 28-ը՝ Հանրապետության տոնը հռչակեց Խորանաշատի ուխտի օր և դարավոր ընդմիջումից հետո Սուրբ Պատարագ մատուցվեց մեր հոգևոր և մարմնավոր սահմանը պահող, մեր դպրության միջնադարյան մեծագույն կենտրոն Խորանաշատի վանքում։

Այսօր նույնպես Սուրբ Պատարագ մատուցվեց, պատարագիչն էր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը։

Մեկ տարի առաջ Տավուշի թեմի առաջնորդ գերաշնորհ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը մայիսի 28-ը՝ Հանրապետության տոնը հռչակեց Խորանաշատի ուխտի օր և դարավոր ընդմիջումից հետո Սուրբ Պատարագ մատուցվեց մեր հոգևոր և մարմնավոր սահմանը պահող, մեր դպրության միջնադարյան մեծագույն կենտրոն Խորանաշատի վանքում։

Այսօր նույնպես Սուրբ Պատարագ մատուցվեց, պատարագիչն էր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը։