Բագրատ_Սրբազան
Վե՛ր կաց, վերցրո՛ւ մահիճդ և գնա․ Բագրատ Սրբազանի քարոզը
Վե՛ր կաց, վերցրո՛ւ մահիճդ և գնա․․․ Այդ չորս հոգին էին, որ անդամալույծին բժշկության առաջնորդեցին։ Այդ մարդն անդամալույծ էր ու ինքն իրեն չէր կարող շարժվել և կարիքն ուներ մարդկանց, որոնք կբարձրացնեին նրան, կտանեին, և դա դեռ բավարար չէ՝ առաստաղից էլ կիջեցնեին վար։ Սա է համայնքի, համայնքային կյանքի ուժը, կարողությունը, ամբողջ էությունն ու բովանդակությունը։ ․․․ 21-րդ դարը,
... Ավելին.Վե՛ր կաց, վերցրո՛ւ մահիճդ և գնա․ Բագրատ Սրբազանի քարոզը
Վե՛ր կաց, վերցրո՛ւ մահիճդ և գնա․․․ Այդ չորս հոգին էին, որ անդամալույծին բժշկության առաջնորդեցին։ Այդ մարդն անդամալույծ էր ու ինքն իրեն չէր կարող շարժվել և կարիքն ուներ մարդկանց, որոնք կբարձրացնեին նրան, կտանեին, և դա դեռ բավարար չէ՝ առաստաղից էլ կիջեցնեին վար։ Սա է համայնքի, համայնքային կյանքի ուժը, կարողությունը, ամբողջ էությունն ու բովանդակությունը։
․․․ 21-րդ դարը, վստահաբար, մարդու ինքնասպանության ժամանակն է։ Ամբողջ գաղափարաբանությունը միտված է սրան՝ նոր մարդ ստեղծելու՝ տեխնոլոգիապես զինված, բոլոր տեսակի տեխնոկրատական չափանիշներն ունեցող մարդ ստեղծելու՝ զրկելով մարդուն մարդ լինելու էությունից։ Տեխնոլոգիական զարգացումը մարդուն մարդ չի դարձնելու, լավագույն դեպքում՝ կյանքի բարելավված պայմաններ ապահովի, սակայն դա չի բնորոշելու իր մարդ լինելը։
Եկեղեցին երբեք դեմ չէ տեխնոլոգիական զարգացումներին։ Հակառակը՝ որքան զարգանում է գիտությունը, որքան զարգանում է տեխնոլոգիան, այնքան փաստվում է Աստծո գոյությունը, Աստծո ներկայությունը, Աստծո մասին մեր խոսքի ճշմարտացիությունը։ Գիտության և հավատքի միջև բախում բացարձակ գոյություն չունի։ Մեկը՝ գիտությունը՝ ձգտում է դեպի արարչագործությունը, մյուսը՝ դեպի Արարիչը։ Եվ այստեղ ոչ թե բախում գոյություն ունի, այլ՝ լրացում։ Գիտության և հավատքի կատարյալ միությունն է ստեղծում մարդուն։
Եվ մենք այսօր, կարծելով, թե ամենամեծ բանն ենք անում, փորձում ենք տեխնիկական զինվածությամբ էակ պատրաստել, որը կարող է վերածվել ռոբոտի։ Որևէ մեկը կարո՞ղ է ապրել առանց մարդու հանդեպ զգացումի, առանց սիրո ապրումի, առանց անգամ ատելության ապրումի, առանց բոլոր այն հարաբերությունների, որ մարդկանց միջև հաստատված են այս համայնքի կյանքում։ Կարո՞ղ է մարդ այդպես ապրել։
Սա, իհարկե, երբեք չի նշանակում թերագնահատել ո՛չ գիտությունը, ո՛չ գիտական նվաճումները, ո՛չ էլ՝ տեխնոլոգիական այս մեծ առաջընթացը, որոնք իրենք էլ դարձյալ աստվածային շնորհ են, որովհետև տրված են մարդու բանականության միջոցով, և այդ բանականության կայծը աստվածային կայծ է։
․․․ Առանց հոգևոր բժշկության գոյություն չունի մարմնավոր բժշկություն։ Մարմնավոր ասելով՝ ի նկատի ունեմ մեր ամբողջ կյանքն իր բոլոր հարաբերություններով՝ թե՛ մեր զանազան տեսակի հիվանդություններով, և թե՛ մեր այն հիվանդություններով, որոնցով մենք կապանքված ենք մեր հարաբերությունների մեջ՝ եսասիրության պատրանքներով, մարդկանց կյանքը ձախողելու պատրանքներով, վնասելու, չարություն անելու, բամբասելու՝ երբ մեր լեզումները մեր մտքերից առաջ են այլևս, որոշելու, որ իրավունք ունենք ուրիշի կյանքի մեջ որոշակի մասնակցություն ունենալ, որի կարիքը ոչ ոք չի զգում և ոչ ոք էլ չի հրավիրել իրենց կյանքում մասնակից լինել, հերոսանալու մի տեղում, որի անհրաժեշտությունը բացարձակ չկա, փորձելու փրկել մեկին, որը փրկության կարիքը չունի․ մի խոսքով՝ պարտադրելու ինքներս մեզ՝ մեր բոլոր աշխարհային կապանքներով՝ փչացնելով թե՛ մեր և թե՛ ուրիշի կյանքը։
Առանց հոգևոր փոփոխության, առանց հավատքի ջերմության, առանց ինքնաքննության ոչ ոք չի կարող իր մահիճը վերցնել և քայլել՝ այն մահիճը, որի ստեղծողն ինքն է և որի մեջ ինքը գտնվում է։
Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան
Ընտանիքի, ամուսնության և համայնքի մասին Բագրատ Սրբազանի քարոզը
Այսօր «ընտանիք» հասկացության վերաձևակերպման և ձևավորման նոր սահմանումներ են տրվում, որ ընտանիքը ոչ թե սիրո միության, այդ սիրո մեջ հավասարության, մրցակցության բացասության և բացառության վայրն է, այլ իրավունքների գործադրության վայր՝ կնոջ իրավունքի, տղամարդու իրավունքի, երեխաների իրավունքի և այլն։ Ինչի՞ է սա հանգեցնում մեր մտքի մեջ։ Հանգեցնում է ոչ թե կնոջ և տղամարդու՝ միմյանց լրացնելու գաղափարին,
... Ավելին.Ընտանիքի, ամուսնության և համայնքի մասին Բագրատ Սրբազանի քարոզը
Այսօր «ընտանիք» հասկացության վերաձևակերպման և ձևավորման նոր սահմանումներ են տրվում, որ ընտանիքը ոչ թե սիրո միության, այդ սիրո մեջ հավասարության, մրցակցության բացասության և բացառության վայրն է, այլ իրավունքների գործադրության վայր՝ կնոջ իրավունքի, տղամարդու իրավունքի, երեխաների իրավունքի և այլն։ Ինչի՞ է սա հանգեցնում մեր մտքի մեջ։ Հանգեցնում է ոչ թե կնոջ և տղամարդու՝ միմյանց լրացնելու գաղափարին, այլ միմյանց հետ մրցելու գաղափարին, որում այլևս ԸՆՏԱՆԻՔ գոյություն չունի։
․․․ Ամուսնությունը ՍԻՐՈ մասին է, սիրո կենսագրության մասին է։ Ընտանիքը երկու անձանց՝ կնոջ և տղամարդու սիրո մասին է։ Զավակներն այդ սիրո օրհնության հետագա արդյունքն են և ոչ թե գերնպատակը։ Գերնպատակը սիրո միություն կազմելն է։
․․․ Այսօրվա աշխարհի պատերազմը համայնքի հետ է՝ համայնքի գաղափարի դեմ, որովհետև մարդն իր բնական զգացումով ինքնադրսևորվում, ինքնաարտահայտվում է, ինքնաիրացվում է համայնքի մեջ։ Առանց մյուս մարդու մարդ գոյություն չունի։ Անհատ, մեկուսի մարդն արժեք չէ ինքն իրենով՝ ամբողջության մեջ։
Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան
Պայծառակերպության տոն․ Բագրատ Սրբազանի ձեռնադրության 25 ամյակ․ Բերդի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի․ Քարոզ
Տերն է իմ լույսը և կյանքը, ես ումի՞ց եմ երկյուղելու / Տերն է իմ կյանքի ապավենը, ես ումի՞ց եմ դողալու… (Սաղմոս 26.1) Սաղմոսերգուի համոզված աղոթք-հայտարարությունը մեր շուրթերին, մեր հոգու մեջ, մեր կյանքի կարևոր հանգրվանին, ծնկաչոք, արցունքով, անարժանության զգացումով 25 տարի առաջ այս օրը՝ մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի պայծառակերպության օրը հոգելույս Գարեգին առաջին հայրապետի ձեռքով ձեռնադրվեցինք,
... Ավելին.Պայծառակերպության տոն․ Բագրատ Սրբազանի ձեռնադրության 25 ամյակ․ Բերդի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի․ Քարոզ
Տերն է իմ լույսը և կյանքը, ես ումի՞ց եմ երկյուղելու / Տերն է իմ կյանքի ապավենը, ես ումի՞ց եմ դողալու… (Սաղմոս 26.1)
Սաղմոսերգուի համոզված աղոթք-հայտարարությունը մեր շուրթերին, մեր հոգու մեջ, մեր կյանքի կարևոր հանգրվանին, ծնկաչոք, արցունքով, անարժանության զգացումով 25 տարի առաջ այս օրը՝ մեր Տեր Հիսուս Քրիստոսի պայծառակերպության օրը հոգելույս Գարեգին առաջին հայրապետի ձեռքով ձեռնադրվեցինք, օծվեցինք և կոչվեցինք քահանայական ծառայության։
Այդ օրվանից անցել է 25 տարի, և ինձ համար երբեք էլ չի դադարել սաղմոսերգուի ճշմարտագույն հայտարարություն աղոթքը․ Տէր լոյս իմ և կեանք իմ՝ ես յումմէ՞ երկեայց. Տէր ապաւէն կենաց իմոց՝ ես յումմէ՞ դողացայց․․․ (Սաղմոս 26.1)
․․․ Այս օրերն էլ վկայում են, որ երևացող թշնամուն խաղթելու ենք վերջնականապես, մնալու է աներևույթ թշնամին։ Պատերազմը վերջնականապես հաղթելու ենք, բայց Աստված չանի, որ պարտվենք ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆԸ։
Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան
Անանձնական նվիրումի և հարաջան ծառայության 25 տարիներ․ Բագրատ Սրբազան
Ճանաչեցի՞ք Բագրատ Սրբազանին Անանձնական նվիրումի և հարաջան ծառայության 25 տարիներ Այսօր՝ Պայծառակերպության տոնին, տարեդարձն է Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ Սրբազանի քահանայական ձեռնադրության, որով սկիզբ դրվեց նրա՝ սիրով և աղոթքով շաղախված արդեն քառորդդարյա առաքելությանը՝ «ես»-ից հրաժարվելու և մարդուն ու Աստծուն նվիրվելու ճանապարհով։ Այս օրը տոն է ոչ միայն Սրբազանի, այլև նախևառաջ մեզ համար՝ արժևորելու այն ներդրումը,
... Ավելին.Անանձնական նվիրումի և հարաջան ծառայության 25 տարիներ․ Բագրատ Սրբազան
Ճանաչեցի՞ք Բագրատ Սրբազանին
Անանձնական նվիրումի և հարաջան ծառայության 25 տարիներ
Այսօր՝ Պայծառակերպության տոնին, տարեդարձն է Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ Սրբազանի քահանայական ձեռնադրության, որով սկիզբ դրվեց նրա՝ սիրով և աղոթքով շաղախված արդեն քառորդդարյա առաքելությանը՝ «ես»-ից հրաժարվելու և մարդուն ու Աստծուն նվիրվելու ճանապարհով։
Այս օրը տոն է ոչ միայն Սրբազանի, այլև նախևառաջ մեզ համար՝ արժևորելու այն ներդրումը, որ նա ունի շատերիս կյանքում:
«Գնացե՛ք ամբողջ աշխարհով մեկ և ավետարանե՛ք բոլոր մարդկանց» (Ավետարան ըստ Մարկոսի 16:15)։
Գոշավանք․ Սահմանադրության օր․ Բագրատ Սրբազանի քարոզը
Այսօր Հայաստանի Հանրապետության՝ անկախ պետության սահմանադրության հաստատման օրն է։ Հենց այս պատճառով էլ, ավանդության համաձայն, գտնվում ենք Գոշավանքում՝ Մխիթար Գոշի հովանու ներքո, ով առանց պետություն ունենալու, առանց որևէ պետական ինստիտուտի աջակցության, առանց բազմահազար մասնագետների և փորձագետների ներգրավվածության, առանց համաշխարհային տարբեր կազմակերպությունների, ինստիտուտների, միջազգային նշանավոր հաստատությունների, խորհրդատվական մաիմինների միջամտության և մասնակցության գրեց իր տեսակով առաջին հայոց
... Ավելին.Գոշավանք․ Սահմանադրության օր․ Բագրատ Սրբազանի քարոզը
Այսօր Հայաստանի Հանրապետության՝ անկախ պետության սահմանադրության հաստատման օրն է։ Հենց այս պատճառով էլ, ավանդության համաձայն, գտնվում ենք Գոշավանքում՝ Մխիթար Գոշի հովանու ներքո, ով առանց պետություն ունենալու, առանց որևէ պետական ինստիտուտի աջակցության, առանց բազմահազար մասնագետների և փորձագետների ներգրավվածության, առանց համաշխարհային տարբեր կազմակերպությունների, ինստիտուտների, միջազգային նշանավոր հաստատությունների, խորհրդատվական մաիմինների միջամտության և մասնակցության գրեց իր տեսակով առաջին հայոց օրենսգիրքը, այսօրվա լեզվով ասած՝ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, որը կոչվում է «Գիրք Դատաստանի» կամ «Դատաստանագիրք»։
․․․Այստեղ է ամփոփված Մխիթար Գոշը, ով հեղինակել է հայոց պետականության տեսիլքը, ով հեղինակել է մարդկանց միջև հարաբերությունների կարգը, ով խոսել է մարդկային հավասար իրավունքների մասին, ով խոսել է հարկային համակարգի մասին, արդար կյանքի, արդար բաշխման, պետական համակարգերի և քաղաքացիների հարաբերության մասին դեռ 12-13-րդ դարերում։
․․․Մխիթար Գոշի բոլոր գործողությունների հիմքը եղել է անսասան հավատքը, բոլոր գործողությունների հիմքը եղել է Քրիստոս։ Ուրիշ ոչ մի բան և ոչ մի արժեք, այլ բացարձակ արժեք որ ՔՐԻՍՏՈՍ Է։ Եվ այդ պատճառով է, որ այդ ծնվածը, այդ կանոնագիրքը, սահմանադրությունը «Դատաստանագիրք» անունով դարձել ոչ կիայն մեր ժողովրդի սեփականությունը, այլ ծառայել շատ այլ ժողովուրդների։
․․․Մենք երկու բանի կարիք ունենք․ – Իսկապես ճանաչել Աստծուն՝ Քրիստոսին, որպես անփոփոխ բացարձակ արժեք՝ Նրան դարձնելու հիմքը մեր բոլոր հարաբերությունների, ապրումների, զգացումների – Եվ այնտեղից բխած՝ գնահատել ինքներս մեզ, գնահատել որպես երկնքի արքայության աշակերտող, ճանաչող օրենսգետներ։
Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան
«Նշան մի փնտրեք». Բագրատ Սրբազանի քարոզը
«Չի լինելու խաղաղություն, եթե մեր գործած յուրաքանչյուր քայլի համար զղջում ու ապաշխարություն չունենանք։ Ուրիշ բանալի չկա։ Խոսում ենք կյանքի բարելավման, բարեկեցության մասին։ Ինչպե՞ս է լինելու կյանքի բարեկեցությունը․ օրենքների ձևակերպմամբ, կյանքում տեղ գտած զանազան արատներից հրաժարմամբ, այսինքն՝ ապաշխարելով ու մաքրվելով, ներառականությամբ՝ յուրաքանչյուրին ըստ իր կարողությունների կյանքի մեջ ներառելով։ Եվ այս բոլորը՝ յուրաքանչյուրիս պատասխանատվությամբ, ի վերջո, բերում
... Ավելին.«Նշան մի փնտրեք». Բագրատ Սրբազանի քարոզը
«Չի լինելու խաղաղություն, եթե մեր գործած յուրաքանչյուր քայլի համար զղջում ու ապաշխարություն չունենանք։ Ուրիշ բանալի չկա։ Խոսում ենք կյանքի բարելավման, բարեկեցության մասին։ Ինչպե՞ս է լինելու կյանքի բարեկեցությունը․ օրենքների ձևակերպմամբ, կյանքում տեղ գտած զանազան արատներից հրաժարմամբ, այսինքն՝ ապաշխարելով ու մաքրվելով, ներառականությամբ՝ յուրաքանչյուրին ըստ իր կարողությունների կյանքի մեջ ներառելով։ Եվ այս բոլորը՝ յուրաքանչյուրիս պատասխանատվությամբ, ի վերջո, բերում է կյանքի բարեկեցության։ Երբ բոլորս հասկանում ենք, որ դիմացինի կյանքի բարեկեցությունը կախված է մեզնից։ Այսինքն՝ շղթայականությունը որևէ տեղ խախտված չէ՝ ոչ միայն անձով պայմանավորված, այլ՝ ինստիտուտներով, համակարգերով, օղակներով, գործողություններով, տրամաբանությամբ, ռազմավարությամբ․ այս բոլորն են, որ մարդու հանրային բարեկեցությունն են ստեղծում։ Սա խորությամբ հոգևոր բովանդակություն ունի՝ մեր վարդապետական ընկալման մեջ բնորոշվելով որպես փրկություն։ Եվ այդ փրկությունն այլ կերպ չէ, քան հենց նույն փոխաբերությամբ՝ մեր կյանքի ներառականությամբ, որպես Եկեղեցու՝ հոգևոր մարմնի անդամներ մեր ներգրավվածությամբ, պատասխանատվությամբ, մեկը մյուսի բեռը կրելով, մեկը մյուսի համար աղոթքով և ամենակարևորը՝ մեկը մյուսի հանդեպ անթաքույց սիրո զգացման արտահայտությամբ։ Այդ պատճառով եմ ասում՝ եթե մենք հանենք այդ կյանքից ապաշխարությունը՝ իր հոգևոր բովանդակությամբ, և աշխարհիկ բովանդակությամբ էլ՝ այդ ինքնասրբագրվելու ճանապարհը, մենք կունենանք քայքայված, անընդհատ մեղադրող և անընդհատ մեղադրվող հասարակություն։ Եվ մենք դադար չենք տա՝ մեզ անընդհատ տրված այդ նշանը տեսնելու․ դեռ էլի նշան կփնտրենք, դեռ էլի կհարցնենք այդ նշանի մասին, դեռ էլի կուզենանք նշան տեսնել, և մեզ համար նորից ու վերստին կհնչի նույն խոսքը, որը չի դադարել երկու հազար տարի․ «Չար և շնացող սերունդ․ այսքան նշան տվեցի ես ձեզ, այսքան ճանապարհով անցաք դուք, այսքան ժառանգություն ստեղծեցիք…այսքանը ոչնչացրեցիք, փչացրեցիք ու այս բոլորից հետո նորից նշա՞ն եք փնտրում»։ — Նշան մի՛ փնտրեք, որովհետև այդ նշանը փնտրելու պատասխանը դաժան է լինելու։ Նշանը արդեն իսկ կա․ այդ նշանի գոյությունը դուք եք, մենք ենք և Աստծո հետ ապրելու ցանկությունը»
Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան
Կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոն․ Բագրատ Սրբազան․ Քարոզ
Ավարտվեց Արարատյան շաբաթը։ Այն սկսվում է Սուրբ Հռիփսիմյանց կույսերի հիշատակությամբ, այնուհետև շարունակվում Սուրբ Գայանյանց, Սուրբ Հովհաննես Կապարետի և Աթանագինա եպիսկոպոսի, Գրիգոր Լուսավորչի՝ վիրապից ելքի տոներով և ավարտվում Էջմիածնի Մայր Տաճարի հիմնադրության վկայության՝ կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոնով։ Այս տոների միջոցով մենք դառնում ենք մասնակիցը հայոց մեծ դարձի պատմության։ — Տեսանյութով ներկայացնում ենք Տավուշի թեմի այդ ճանապարհորդությունն
... Ավելին.Կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոն․ Բագրատ Սրբազան․ Քարոզ
Ավարտվեց Արարատյան շաբաթը։ Այն սկսվում է Սուրբ Հռիփսիմյանց կույսերի հիշատակությամբ, այնուհետև շարունակվում Սուրբ Գայանյանց, Սուրբ Հովհաննես Կապարետի և Աթանագինա եպիսկոպոսի, Գրիգոր Լուսավորչի՝ վիրապից ելքի տոներով և ավարտվում Էջմիածնի Մայր Տաճարի հիմնադրության վկայության՝ կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոնով։
Այս տոների միջոցով մենք դառնում ենք մասնակիցը հայոց մեծ դարձի պատմության։
—
Տեսանյութով ներկայացնում ենք Տավուշի թեմի այդ ճանապարհորդությունն ու այսօր՝ կաթողիկե Սուրբ Էջմիածնի տոնին Բագատ Սրբազանի քարոզը․
«Սուրբ Գրիգոր Լուսավորչի օրհնությամբ Տրդատ արքան կատարեց հայ մարդու կերպարի ձևակերպման քաղաքակրթական, հոգևոր, քաղաքական, մշակութային, կրթական, սոցիալական՝ բոլոր առումներով ընտրանքը։ Կարատեց այդ ընտրանքը՝ շատ լավ ճանաչելով մեր ժողովրդի հոգևոր բարձր ինքնությունը։ Այդ ընտրանքը չեղավ ոչ մի այլ ուժի հետ․ աջի և ձախի հետ, վերևի և ներքևի հետ։
Այդ ընտրանքն եղավ Աստծո հետ՝ Քրիստոսի հետ։
Այդ ընտրանքը՝ Քրիստոսի ճանապարհով, եղավ հայի հետ, հայի ինքնության հետ։
Այդտեղ չկար ո՛չ վախ, ո՛չ թուլություն, ո՛չ սակարկում, ո՛չ շահարկում։ Այդտեղ կար ԻՆՔՆԱՃԱՆԱՉՈՂՈՒԹՅՈՒՆ և հստակ որոշում ու ընտրություն։ Մենք պետք է կարողանանք գնահատել թե՛ մեր վատը, թե՛ մեր լավը և վերստին այդ նույն ընտրանքը և ընտրությունը կատարենք։ Սուրբ Էջմիածնի Մայր Տաճարի առանցքի շուրջ է դարձել մեր ողջ պատմությունը։
Մեր անձնական և հավաքական, պետական, եկեղեցական, համակարգային հաղթանակները կռվել, ստեղծվել, ծնվել են Սուրբ Էջմիածնի շուրջ և Սուրբ Էջմիածնից»։
Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան
Իջևանի Սուրբ Ներսես Շնորհալի եկեղեցի
Տեր Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյան
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՏԱՎՈՒՇԻ ԹԵՄԻ Տեր Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյան (ավազանի անունը՝ Վազգեն) Ծնվել է 1971 թ-ի մայիսի 20-ին Գյումրիում: Ծնողներն պարսկահայեր են՝ Իրանի Սանգիբարան գյուղից: Ամբողջ ընտանիքով 1971 թ-ին ներգաղթել և հաստատվել են Գյումրիում, ապա՝ 1977թ-ին տեղափոխվել են Երևան: 1978-1988 թթ. սովորել է Երևանի թիվ 156 դպրոցում։ 1988-1994 թթ. ուսանել է Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարանում: 1994 թ-ին Անանիա
... Ավելին.Տեր Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյան
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ՏԱՎՈՒՇԻ ԹԵՄԻ
Տեր Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյան (ավազանի անունը՝ Վազգեն)
Ծնվել է 1971 թ-ի մայիսի 20-ին Գյումրիում: Ծնողներն պարսկահայեր են՝ Իրանի Սանգիբարան գյուղից: Ամբողջ ընտանիքով 1971 թ-ին ներգաղթել և հաստատվել են Գյումրիում, ապա՝ 1977թ-ին տեղափոխվել են Երևան:
1978-1988 թթ. սովորել է Երևանի թիվ 156 դպրոցում։
1988-1994 թթ. ուսանել է Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարանում:
1994 թ-ին Անանիա եպիսկոպոս Արաբաջյանի կողմից ձեռնադրվել է սարկավագ։
1995 թ-ին գերազանց առաջադիմությամբ ավարտել է ճեմարանը, պաշտպանել է «Խոսրով Եպիսկոպոս Անձևացու Ժամակարգութեան մեկնությունն ու աստուածաբանությունը (նորագյուտ ձեռագրերով և մատենագիտական ուսումնասիրությամբ)» վերտառությամբ ավարտաճառ։
Գևորգյան հոգևոր ճեմարանն ավարտելուց հետո նույն թվականի հուլիսի 23-ին, այդ տարի՝ Հիսուս Քրիստոսի Պայծառակերպության տոնին, Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Ա-ի կողմից ձեռնադրվել է կուսակրոն քահանա։
Ձեռնադրվելուց հետո մինչև 1998 թ. եղել է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Ա-ի գավազանակիրը։
1996թ. նշանակվել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի «Էջմիածին» պաշտոնական ամսագրի գլխավոր խմբագիր։ Միաժամանակ նշանակվել է նաև Քրիստոնեական դաստիարակության և քարոզչության կենտրոնի փոխտնօրեն՝ ուսուցիչների վերապատրաստության ծրագրեր վարելով Արմավիր, Մասիս, Արտաշատ, Ապարան քաղաքներում և Հայաստանի Ամերիկյան համալսարանում: Հայաստանում քրիստոնեական առաջին՝ «Կանթեղ» հեռուստանախագծի հիմնադիր անդամ է։
1996-1998 թթ. նաև Սուրբ Պատարագի մեկնություն, Շարականագիտություն և Ընդհանուր Եկեղեցու պատմություն է դասավանդել Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարանում և Վազգենյան դպրանոցում:
1998-2000 թթ. սովորել է Անգլիայի Լիդսի համալսարանում, Մըրֆիլդի Սուրբ Հարության Աստվածաբանական քոլեջում:Ուսանելու տարիներին եղել է նաև Մանչեստրի հայկական Սուրբ Երրորդություն եկեղեցու այցելու հովիվը։
1996-2000թթ. եղել է Հայաստանում Քրիստոնեության պետական կրոն հռչակման 1700-ամյակի կազմակերպման կենտրոնական մարմնի անդամ։
2000 թ-ին Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի տնօրինությամբ նշանակվել է Սևանի Վազգենյան դպրանոցի տեսուչ։ Տեսչի պաշտոնում դասավանդել է Ընդհանուր Եկեղեցու պատմություն, Հովհաննու Ավետարանի մեկնություն, Եկեղեցական երաժշտություն առարկաները։ Հիմնադրել է Վազգենյան դպրանոցի «Լուսավորիչ» երգչախումբը։
2002 թ-ին պաշտպանել է վարդապետական «Հիվանդաց Օծման խորհուրդի խնդիրը Հայ Եկեղեցում» թեզը և ստացել մասնավոր վարդապետության 4 աստիճանները։
2002 թ-ին տեսչի պաշտոնին զուգահեռ նշանակվել է նաև Մայր Աթոռի նորահաստատ Մամուլի, լրատվության և Հասարակական կապերի գրասենյակի տնօրեն, եղել է «Շողակաթ» հեռուստաընկերության տնօրենների խորհրդի նախագահ։ Հիմնադրել և վարել է «Ճանաչենք Ավետարանը» հաղորդաշարը։
2002թ-ին զուգահեռաբար նշանակվել է նաև Արագածոտնի թեմի առաջնորդական տեղապահ։ Փոխառաջնորդության կարճ շրջանում Օշականում հիմնադրել է մանկական պարի խումբ և երգչախումբ, ընդարձակել և վերակազմավորել է թեմի Քրիստոնեական Դաստիարակության կենտրոնը, Թալինում Երիտասարդական կենտրոն ստեղծել։
2003 թ-ի մայիսի 31-ին Կանադահայոց թեմի 20-րդ պատգամավորական ժողովում ընտրվել է Կանադայի հայոց թեմի առաջնորդ։ Նույն թվականի հունիսի 22-ին՝ Սուրբ Էջմիածնի տոնին Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Գարեգին Բ-ի կողմից ձեռնադրվել է եպիսկոպոս։ Առաջնորդության տարիներին բարեգործության նպատակով հիմնել է «Հայ տուն» կազմակերպությունը՝ անօգնական տարեցներին և հիվանդներին օգնելու, ինչպես նաև Իրաքից պատերազմի պատճառով Կանադա գաղթած իրաքահայերին աջակցելու համար, կազմավորել է երիտասարդական խմբեր, մանկական երգչախումբ և այլն։
2012 թ. Մոնրեալի Կոնկորդիայի համալսարանում պաշտպանել է աստվածաբանության և կենսաբանական բարոյագիտության դոկտորական թեզ (M.A) «Հայաստանի Առողջապահական Համակարգը. պատմական, սոցիալական և աստվածաբանական եզրաշերտը, անցեալը ներկան և ապագայի զարգացման հեռանկարը» վերնագրով։
2013 թ-ին վերադարձել է Հայաստան։
2013-2019թթ․ եղել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Եկեղեցական հայեցակարգային հարցերի գրասենյակի տնօրենը։
2013 թ. արժանացել է Անգլիայի Թագուհի Եղիսաբեթ II-ի ադամանդյա հոբելյանի մեդալին։
Հրատարակել է բազմաթիվ աստվածաբանական, հասարակական, քարոզախոսական, մշակութային հոդվածներ, «Խոհեր» և «Միտք եւ բանք» գրքերը։
2015 թ-ին Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի հայրապետական տնօրինությամբ Գերաշնորհ Տեր Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյանը նշանակվել է Տավուշի թեմի առաջնորդ։
2015 թ-ի սեպտեմբերի 21-ին Բագրատ եպիսկոպոսի նախաձեռնությամբ Հաղարծնում տեղի է ունեցել թեմի Երիտասարդաց միության անդրանիկ հավաքը, կազմավորվել է Երիտասարդաց միության Կենտրոնական խորհուրդ։
«Իջևան» հեռուստաընկերության եթերում հեռարձակվել է նրա հեղինակային «Աստվածաշունչը մեր կյանքում» հաղորդաշարը։
Տավուշում իրականացրել է «Մեկ համայնք, մեկ դպրոց» ծրագիրը, որի շրջանակներում կիրակնօրյա դպրոցներ են բացվել Տավուշի 43 համայնքներում։
2017 թ-ի հուլիսի 25-ին Վեհափառ Հայրապետի տնօրինությամբ Բագրատ Սրբազանը նշանակվել է Գերագույն հոգևոր խորհրդի անդամ:
Տավուշում հիմնել է երկու սոցիալ-կրթական կենտրոններ Իջևան և Նոյեմբերյան քաղաքներում։
Իջևան քաղաքում հիմնել է Տավուշի թեմի մանկապատանեկան երգչախումբը։
2021թ-ից Լրատվական Ռադիոյում հեռարձակվում է Սրբազան Հոր հեղինակային «Ավետյաց երկրի տեսիլքով» հաղորդաշարը։
Արժանացել է Անգլիայի Թագուհի Եղիսաբեթ Բ-ի «Ադամանդյա հոբելյանի» մեդալի, «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» նախագահական 2-րդ աստիճանի մեդալի, ՀՀ Պաշտպանության նախարարության «Անդրանիկ Օզանյան» շքանշանի։
«Մոնթե Մելքոնյան» ռազմաուսումնական վարժարանի, հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ է, 2019թ. «Ավրորա» ֆորումի Բարի կամքի դեսպան:
2021թ-ի մարտի 9-ին ‹‹Սիթի Օֆ Սմայլ/Ժպիտների Քաղաք›› բարեգործական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի որոշմամբ ընտրվել է հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ։
2023թ-ի փետրվարի 17-ին Ամենայն Հայոց Հայրապետի կողմից արժանացել է արքության պատվի։
Բագրատ Սրբազանը դասավանդում է Գևորգյան հոգևոր ճեմարանում և Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայում։
Սրբոց Գայանյանց տոն․ Ոսկեվան․ Բագրատ Սրբազան․ Քարոզ
«Լուսավորիչը զնդան դրվեց, դատապարտվեց առաջին հերթին որպես արքայասպանի զավակ, նոր հետո որպես քրիստոնյա։ Գայանյանց կույսերը նահատակվեցին ոչ անպայման առաջին հերթին իրենց հավատքի պատճառով։ Բուն պատճառը չեղավ հավատքը, այլ՝ արքային մերժելը։ Մեր երկրում այդ ժամանակաշրջանում խորությամբ, լայնածավալ կերպով, ուղղակի նպատակադրված հետապմդումով երբեք էլ չի եղել քրիստոնեության հալածանք։ Եվ մենք տեսնում ենք, որ այդ նահատակություններն էլ իրենց
... Ավելին.Սրբոց Գայանյանց տոն․ Ոսկեվան․ Բագրատ Սրբազան․ Քարոզ
«Լուսավորիչը զնդան դրվեց, դատապարտվեց առաջին հերթին որպես արքայասպանի զավակ, նոր հետո որպես քրիստոնյա։ Գայանյանց կույսերը նահատակվեցին ոչ անպայման առաջին հերթին իրենց հավատքի պատճառով։ Բուն պատճառը չեղավ հավատքը, այլ՝ արքային մերժելը։ Մեր երկրում այդ ժամանակաշրջանում խորությամբ, լայնածավալ կերպով, ուղղակի նպատակադրված հետապմդումով երբեք էլ չի եղել քրիստոնեության հալածանք։ Եվ մենք տեսնում ենք, որ այդ նահատակություններն էլ իրենց առաջին՝ բուն իմաստով, տեղի չունեցան հավատքի պատճառով, ոչ թե այն անձանց կողմից ովքեր նահատակվեցին, այլ՝ ովքեր նահատակեցին։ Սա մեծագույն ցուցիչն է, որ մեր ժողովրդի կյանքը լուռ կամ արտահայտված կերպով խարսխված է եղել ճանաչված կամ չճանաչված Քրիստոսի վրա» – Բագրատ եպիսկոպոս Գալստանյան (Տավուշեցի)
Ոսկևանի Սուրբ Գայանե եկեղեցի
Սրբոց Գայանյանց տոն